آرجنتافین، سلول

آرْجِنْتافین، سِلّول [sellūl-e ārjentāfīn]، یا سلول نقره ـ ‌دوست، از سلولهای گرد یا تا اندازه‌ای پهن واقع در بافت پوششی لولۀ گوارش با گرانولهایی که تصور می‌شود نقش ترشحی دارند. این سلولهای پوششی به آسانی با نمکهای نقره رنگ می‌گیرند و با اینکه معمولاً در سراسر لولۀ گوارش فراوان‌اند، در رودۀ کوچک و آپاندیس بیشتر متمرکزند. این سلولها به طور نامنظم در غشاء مخاطی پوشانندۀ روده و در فرورفتگیهایی لوله‌ای به نام غدد لیبِرکون قرار دارند.
گرانولهای سلولهای آرجنتافین محتوی ماده‌ای شیمیایی به نام سِروتونین است که باعث انقباض عضلات صاف می‌شود. تصور می‌شود که سروتونین از این سلولها روی دیوارۀ مجرای گوارشی می‌ریزد و در آنجا نُرونهای منتهی به عضلات را تحریک می‌کند تا انقباضات موجی، یعنی حرکات دودیِ لولۀ گوارش ایجاد شود. حرکات دودی سبب عبور مواد غذایی در دستگاه گوارش می‌گردد.     (139)