ادیسن

اَدیسِن [adīsen]، تـامس (1793- 1860م/ 1207- 1276ق)، پزشک انگلیسی که بیماری آدیسُن (اختلال سوخت و ساز به سبب آتروفیِ قشر غدۀ فوق‌کلیوی) و نیز کم‌خونیِ آدیسن(کم‌خونی بدخیم) را ــ که به نام او خوانده می‌شوند ـ شرح داد. وی نخستین کسی بود که مجموعه‌ای از علامتهای بیماری را با تغییرات آسیب‌شناختی در یکی از غدد درون‌ریز مرتبط دانست.

ادیسن در ۱۸۱۵م پزشک بیمارستان گای در لندن شد، به عنوان جراح به کار پرداخت و در بیماریهای پوستی تخصص یافت. او در ۱۸۳۷م به استادی در طب داخلی رسید و در ۱۸۳۹م فصل نخستِ کتاب «اصول حرفۀ پزشکی» را به همراه ریچارد برایت نوشت. وی در ۱۸۴۹م مقاله‌ای دربارۀ دو بیماریِ یاد شده منتشر کرد و در ۱۸۵۵م در کتاب «دربارۀ اثرات سرشتی و موضعی بیماری پوشینه‌های فوق‌کلیوی» آنها را کاملاً شرح داد. ادیسن مطالبی دربارۀ بیماریهای پوستی و تنفسی، و نیز به همراه جان مُرگِن کتابی با عنوان «تألیفی دربارۀ اثر عوامل سمّی بر بدن زنده» نوشت (۱۸۲۹م) که نخستین کتاب به زبان انگلیسی در این باره به شمار می‌رود.    (113)