اخبار

مراسم بزرگداشت محمدعلی سپانلو به مناسبت سالگرد تولد این شاعر و مترجم فقید در خانه هنرمندان ایران برپا ‌شود. در این مراسم، مهدی اخوت، شوکا حسینی، رایزن فرهنگی فرانسه در ایران، امید روحانی، بهرام دبیری، کامران عدل، عبدالعلی عظیمی، سعدی گلبیانی و جواد عاطفه (خواندن پیام مدیا کاشیگر ) درباره شخصیت و هنر سپانلو سخنرانی خواهند کرد.

مراسم تشییع پیکر محمدعلی سپانلو شاعر‌، پژوهشگر و مترجم پیشکسوت صبح پنج‌شنبه ۲۴ اردیبهشت از خانه هنرمندان به سمت قطعه نام‌آوران بهشت زهرا برگزار شد. در این مراسم که بدون انجام سخنرانی برگزار شد‌، شعرخوانی سپانلو شاعر تهران برای حاضران پخش شد‌ و در ادامه با انتقال پیکر او به خانه هنرمندان سیدمحمود دعایی بر پیکر او نماز خواند. عکس‌ها و شعرهایی از محمدعلی سپانلو همراه حاضران در این مراسم بود.

محمدعلی سپانلو در 29 آبان 1319 در تهران متولد شد. او شخصیتی جامع‌الاطراف داشت و علاوه بر شعر و شاعری در زمینه نقد و معرفی داستان‌های درخشان فارسی فعال بود. نمونه بارز این مدعا چاپ مجموعه داستان «مردان» و انتشار کتاب‌های درخشان «در جست‌وجوی واقعیت» و «بازآفرینی واقعیت» است.

محمد‌علی سپانلو بی‌شک از شاعران بزرگ و مطرح کشورمان در دوران معاصر به حساب می‌آید. در ارتباط با اشعار وی می‌توان گفت با اینکه سروده‌های سپانلو پوششی مدرن داشت اما از جوهر و درون مایه احترام به سنت‌ها تبعیت می‌کرد. در زمان حیات سپانلو افتخار این را داشتم که محضر او را درک کرده و با این شاعر بزرگ ارتباط و دوستی داشته باشم. زمانی که این بیماری نخستین بار (ناراحتی ریوی و تنفسی) چند سال قبل به سراغ وی آمد، خوشبختانه او توانست به آن غلبه کند. آن زمان برای قدردانی از زحمات این شاعر بزرگ تصمیم به ساخت مستندی در ارتباط با اشعار، افکار و زندگی او گرفتیم. مستند «نام تمام مردگان یحیی است» با تکیه بر زندگی محمدعلی سپانلو ساخته شد.

در مرگ و سفر ابدی یک دوست، یک بزرگ، چه می‌توان گفت و نوشت. نوجوان و محصلی شاعر بودم که با منظومه بلند و متفاوتش «پیاده‌روها»، با نام و شعرش آشنا شدم. درست زمانی که بسیاری شعر معاصر را در زبان و ذهن و کلام فروغ و سپهری می‌جستند و گروهی دیگر که از موج نو رها شده بودند، بعد از نشستن‌ها و گفتن‌های بسیار با یدالله رویایی در کافه نادری و کافه نکیسا و انتشار بیانیه شعر حجم، درنهایت قامت و هستی شعر خود را در رهاشدگی و شعر دگر یافتند و مجموعه‌های مشترک و مستقل انتشار دادند تا شاید به شعر محض ناب برسند و این‌درست زمانی بود که دکتر رضا براهنی با نقد و ستیز قلمی در مجله فردوسی، همه را به باد نقد و انتقاد گرفته بود.

شامگاه دوشنبه ٢١ اردیبهشت، ادبیات معاصر ایران تکه‌ای از حافظه خود را از دست داد؛ محمدعلی سپانلو، شاعری که همه گوش‌وکنارهای ادبیات، تاریخ و جامعه ایران را با ذوق و سلیقه و نکته‌سنجی یکه‌اش رصد می‌کرد، حالا و پس از چندسال دست‌وپنجه‌نرم‌کردن با سرطانی مهلک، دیگر یکی از غایبان بزرگ ادبیات معاصر ایران است. هنرمندانی هستند که در همه‌جا ردی مؤثر از خود به‌جا می‌گذارند و محمدعلی سپانلو بدون شک یکی از این‌دست هنرمندان بود. از شعر که کار اصلی‌اش بود که بگذریم، رد حضور سپانلو را در بسیاری از نقاط عطف هنر و ادبیات معاصر ایران می‌توان پیدا کرد. در سینمای موج نو ایران، با بازی‌اش در فیلم «آرامش در حضور دیگران» ناصر تقوایی که قصه‌اش از آن ساعدی بود. با حضورش در همان اولین جلسات. در داستان‌نویسی معاصر ایران با کتاب‌های «نویسندگان پیشروی ایران» و دو مجموعه «بازآفرینی واقعیت» و «در جست‌وجوی واقعیت» که برای بسیاری از اهل ادبیات، سرچشمه‌های آشنایی با نویسندگان معاصر بود.

کتابی که در مشروطیت گشوده شده بود حالا به ورق‌های آخر خود رسیده است. محمدعلی سپانلو فرد شاخص چند شاعر باقی‌مانده نسل آرمان‌گرایان ایران‌دوست است که فرهنگ مردم ایران برایشان اهمیت بسیار داشته است.

همرا با آثار و گفتارهایی از: جواد مجابی، علی باباچاهی احمد رضا احمدی، مدیا كاشیگر مفتون امینی، ماهور احمدی، منیرو روانی‌پور میترا الیاتی، اندیشه فولادوند محمدعلی بهمنی، عبدالعلی عظیمی رسول رخشا، جلال سرافراز و ...

محمدعلی سپانلو که شامگاه 21 اردیبهشت از دنیا رفت، اولین شاعر ایرانی بود که برای فلسطین شعر گفت. سپانلو شاعری‌ است که در سال 1347 و یک ماه بعد از اولین حمله اسراییل به فلسطین، شعری در حمایت از فلسطینی‌ها نوشت.

محمدعلی سپانلو که به «شاعر تهران» معروف است و حافظه تاریخی خوبی از ادبیات معاصر داشت شامگاه 21 اردیبهشت‌ماه شعر پایانی زندگی را سرود. سپانلو در کنار شعر به پژوهش در حوزه ادبیات و ترجمه نیز می‌پرداخت و کتاب‌هایی را در این زمینه‌ها منتشر کرده بود.