اخبار

واژه ی «صلاة» یکی از مهمترین واژه های قرآنی است که در آیات متعددی بکار رفته است. دانشمندان نیز در پژوهشهای خود، درباره ی این واژه، مفاهیم گوناگونی پیشنهاد کرده اند. اما چون این پیشنهادات پایه علمی استوار نداشت، انتخاب برابرنهاده های واژه نیز دچار نوعی به هم ریختگی و نابسامانی شده است. درباره ی ریشه ی واژه و ناقص واوی یا یایی بودن آن نیز اختلاف نظر وجود دارد.

نظر عموم مسلمانان از دیر باز بر آن است که قران به زبان قریش نازل شده است زبان همه اشعار وخطبه های جاهلی نیز زبان قریش بوده است عموم خاورشناسان باتوجه به زبانشناسی تاریخی این اصل را نپذیرفته اند

انتشار کتاب الملخص فی اللغة تألیف ابوالفتح حمد بن احمد بن حسین بادی معروف به کافی با مقدمۀ دکتر محمود جعفری دهقی به صورت چاپ عکسی، تصویب روز نظامی، رونمایی از فهرست نسخه های خطی دانشگاه آکسفورد، برگزاری همایش شعر و ادب و عرفان در قرن هشتم در آذربایجان، آبان ماه در دانشگاه تبریز، برگزاری نشست های علمی و کارگاه هایی در حوزۀ نسخه شناسی از جمله برنامه هایی بود که مدیرعامل مرکز پژوهشی میراث مکتوب به آن اشاره کرد.

هر چه یک ورزش روزها را سپری می کند،بر قدمت خود می افزاید و جزو سنت و آیین آن سرزمین شناخته می شود. بدون شک ایران با قدمت تاریخی بسیار کهن خود دارای ورزش هایی بوده که در سرتاسر دنیا با نام ایرانی شناخته می شود. چند صد سال پیش درباریان و اطرافیان پادشاهان ایران با اسب های خود حرکاتی را به نمایش می گذاشتند تا سرگرمی برای پادشاه وقت به وجود آورده باشند.

عتیق بن محمد نیشابوری،مشهور به سورآبادی(سورایانی،سوریانی،سورابانی بر حسب نسخه ها و منابع،نک:مهدوی،مقدمه قصص،ص14)د.494ق.،مفسر و مترجم قرآن به زبان فارسی. با همه شهرتی که تفسیر این دانشمند به دست آورده،خود او هنوز در گمنامی مانده است.پنج منبعی که مرحوم مهدوی یافته،هر کدام بیش از دو سه کلمه درباره ی او سخن نگفته اند: عبدالغافر فارسی(د.527ق.)دو سه اطلاع مهم به دست می دهد(نک.تاریخ نیشابور،المنتخب من السیاق،انتخاب صریفینی،ص403،یکی آن که او در صفر494 در گذشته است،دیگر آن که نیشابوری بودن او را تایید می کند،سه دیگر آنکه او را زاهد و شیخ کرامیه خوانده است (-شیخ طایفه ای ابو عبدالله محمد بن کرام).

ظهر دلنشین این‎بار با حضور مردی از کوی اردیبهشت‌ در پنجمین روز از دومین ماه سال برگزار شد؛ چهره‌ای ماندگار که امروز در قله زبان و ادبیات عرب قرار گرفته و تعابیر زیبای وی از سوره‎های قرآن به یادماندنی است.

قصیدهای که در اینجا ترجمه می کنیم، بزرگترین و مشهورترین قصیده عمر است و شامل داستانی است که ظاهرا خالی از حقیقت نبوده است. این شعر که ساختمانی تقریبا کلاسیک دارد، قطعه قطعه، در میان آواز خوانان و داستان پردازان افتاد. معبدوغریض و ابن سریج و دیگران به آن شهرتی شگفت آور بخشیدند. افسانه سازان نیز به یاری ایشان شتافتند و برای قطعه ها و ابیات متعددی از آن، حکایت های شیرین پرداختند که بی گمان برخی از آنها حقیقتی را در پس خود پنهان دارد. ما در حاشیه به اکثر این داستان ها اشاره می کنیم.

لابد از عجایب روزگار تلقی می‌شود اینكه اسم فردی آذرتاش آذرنوش باشد و در عین حال از بزرگ‌ترین عربی‌شناسان زمانه. ٢٩ بهمن ماه ٧٧ سال از تولد مردی می‌گذرد كه‌ زاده قم است، یادگیری عربی را در دانشكده معقول و منقول آغاز كرده، برای تحصیل آن به عراق سفر كرده و دو دكترا در ادبیات عرب از فرانسه اخذ كرده است.

همکاری من با دائرةالمعارف به آغاز فعالیت‌های این مرکز بازمی‌گردد. از همان روزی که وارد دائرة‌المعارف شدم به سراغ حوزه فعالیت‌های علمی خودم (ادبیات عرب) رفتم. از آنجایی که ادبیات عرب در یک دائرة‌المعارف شرقی و به خصوص ایرانی سهم بزرگی را ایفا می‌کند پس من باید مقالات بسیاری را تدوین می‌نمودم. از این رو لازم بود دستیارانی را برای همکاری انتخاب می‌کردیم. خوشبختانه توانستیم تعدادی از جوانان کوشا، مستعد، زبان‌دان و فارسی‌شناس را گردهم آوریم و به کمک همین جوانان نیز توانستیم یک دوره بحرانی را در این بخش با موفقیت به اتمام برسانیم.

دبا: مجموعه مقالات دکتر آذرتاش آذرنوش تحت عنوان «در باب ادب تازی» به کوشش رضوان مساح توسط نشرمرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی منتشر شد.