اخبار

دبا: مراسم بزرگداشت دکتر آذرتاش آذرنوش در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی روز چهارشنبه 22 آذرماه، برگزار شد.‏

این بنده، آذرتاش آذرنوش، فرزند محمد آذرنوش در ۲۹ بهمن ۱۳۱۶ در قم زاده شده، اما در تهران زیست و همانجا تحصیلات دوره ابتدائی را آغاز کرد. در نه سالگی همراه پدر که ریاست حسابداری راه‌آهن ایران، ناحیه جنوب را به‌عهده گرفته بود، به اهواز رفت و تا سال ۱۳۲۹ که دوره ابتدایی را به پایان رسانید، در آن شهر زیست.

در ساحت معنا، زبان عرض محسوب می‌شود یا ذات؟ الف) این قولی رایج و شایع در میان اندیشمندان عرصه‌های مختلف است که زبان، ظرف ظهور معناست و از همین رو لازم نیست که از سنخ و جنس معنا بوده و به جاودانگی و وحدت معنا، زبان نیز غیر قابل تغییر و تعدد باشد.

مراسم بزرگداشت دکتر آذرتاش آذرنوش در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار می‌گردد.‏

آذرتاش آذرنوش، عصر امروز (22 شهریورماه) در نشست نقد و بررسی کتاب «درآمدی بر زبانشناسی تطبیقی قرآن و تورات» عنوان کرد: هنوز استعمار پنهان تیشه به ریشه دین ما می‌زند. ناچاریم برای مقابله با غربی‌ها با شمشیر خودشان به جنگ خودشان برویم. در این مسیر، دیگر با منابع قدیم به جایی نمی‌رسیم.

آذرتاش آذرنوش در این نشست تخصصیگفت: فکر می‌کنم تقسیم‌بندی خاورشناسان در سه مرحله‌ای که دکتر معارف بیان کرد، چندان در زمان ما صدق پیدا نمی‌کند. قرآنی که ما وحی الهی می‌دانیم در زمان ابوبکر و عمر نگارش آن آغاز شد و در زمان عبدالملک پایان یافت؛ مدافع این نظر پاتریشیا کرون است که در این دایرة‌المعارف، دهها بار به او ارجاع داده شده، در حالی‌که وی موافق قرآن نیست. نمی‌توان دوران حاضر را به‌طور کامل، دوران دوستی دانست، چراکه غربی‌ها همچنان انگیزه‌های خود را دارند. با گفته ادوارد سعید موافقم که معتقد است این تحقیقات بی‌گناهانه نوعی گام‌گذاری در حوزه استعمار جدید است.

رئیس مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی در آئین گرامیداشت آذرتاش آذرنوش، چهره ماندگار زبان و ادبیات عرب، بیان کرد: نام ایشان در ظاهر با زبان و ادبیات عربی گره خورده، در حالی‌که دکتر آذرنوش نقش بسیار برجسته‌ای در متون ادب فارسی داشته است. وی زبان و ادبیات فارسی را در تماس با زبان عربی جلوه درخشانی داده است

به شوق هفتاد و نهمین زادروز «آذرتاش آذرنوش» «آذرتاش آذرنوش» در عرصه پژوهشی خود، منشأ خدمات بزرگی شده است که بیشتر در سه جهت قابل بررسی است؛ نخست آنکه او با پژوهش‌های خود سهم ایرانی‌ها را نضج گرفتن و رشد یافتن ادبیات عرب در قرون اولیه و بعدی اسلامی نشان داد

نوشته زیرطرحی است که بر اساس روایت های پراکنده «کتاب اغایی» و دیوان عمر، از زندگی عاشقانه این غزلسرای حجازی که بقول طه حسین، شهریار غزلسرایان است عرضه می داریم تا شاید گوشه ای از زندگی اشراف حجاز را روشنی بیشتری بخشد. لکن داستان های بیشماری که ابو الفرج اصفهانی به عمر نسبت داده است. اغلب، تحت تاثیر ادبیات داستان های قرن دوم و سوم بشکل های گوناگون در آمده و یا اصولاجعل شده است...

از میانه سده سوم ق زبان فارسی رو به شکوفایی و پویایی نهاد و نوعی رسمیت یافت اما این زبان در مسیر تکامل خود بر سنگلاخی ناهنجار که در هر گوشه آن لغزشگاهی نهان بود گذر می کرد و پیوسته با موانع سیاسی واجتماعی و دینی سهمگینی در ستیز بود به گمان ما سهمگین ترین خطر برای فارسی از جانب دانشمندانی تقریبا همیشه ایرانی پدیدد آمده بود که به زبان عربی عشق می ورزیدند و میل داشتند آنرا در سراسر ایران زبان فراگیر سازند...