شمس آقاجانی شاعر و تئوریسین ادبی، شاعر پیشرویی است که بر خلاف سایر شاعران آوانگارد، شعرش در زمان حیاتش با اقبال خوبی از سوی مخاطب روبهرو شده است. نخستین مجموعه شمس با عنوان «مخاطب اجباری» در سال 1377 توسط نشر خیام به بازار عرضه شد و از طرف هیات داوران کانون شعر فراپویان به عنوان یکی از سه اثر برگزیده دهه هفتاد معرفی شد.
هنگامی که سخن از پیشینه برنامه و بودجه نویسی در ایران به میان میآید نامهایی چون «اعتمادالدوله» وزیر اعظم عصر صفویه، «مستوفی الممالک» بودجهنویس عصر قاجار و «صنیع الدوله هدایت» وزیر مالیه عصر مشروطه خواهان به ذهن اقتصاددانان متبادر میشود.
دبا: استاد دکتر سیدجعفر سجادی در اسفندماه 1303 شمسی در یکی از روستاهای اصفهان به دنیا آمد. دروس متداول ابتدائی را در زادگاه خود گذرانید و سپس به تکمیل تحصیلات به اصفهان رفت.
26 ديماه 1357 محمدرضا شاه پهلوي آخرين پادشاه ايران، از كشور گريخت و ديگر هيچگاه پا بر اين خاك نگذاشت. پدر او رضاشاه نيز به دليل تبعيد اجباري در اوايل مهر 1320 از ايران رفت و ديگر هيچ گاه به ايران بازنگشت. اين پرسش كه چرا شاه از ايران گريخت همواره ذهن بسياري را به خود مشغول كرده است.
موسيقي در هر برهه زماني همواره بهترين زبان براي بيان شرايط سياسي و اجتماعي بوده و هست. از اين رو است كه در دورههاي مختلف شاهد شكلگيري و پيدايش انواع گوناگوني از موسيقي هستيم. از موسيقي مشروطه و تصنيفهاي عارف و شيدا گرفته تا سرودههاي انقلابي، مذهبي، اجتماعي و...
هرچند كه قرار نبود استقبال مردمي دركار باشد اما اهوازيها به استقبال حسن روحاني آمدند و ميزبان نخستين ديدار خود جوش رييسجمهور شدند. استقبال اهوازيها از روحاني و همراهانش چاشني هم داشت آن هم تجمع جمعي از كارگران كارخانه قند اهواز در اعتراض به تعطيل شدن اين كارخانه و مشخص نبودن شرايط ادامه كارشان بود.
درباره وحدت بين مسلمين دو مساله وجود اساسي دارد: نخست اين پرسش مطرح است كه آيا «وحدت» در فرهنگ ديني و اسلامي ما يك حركت استراتژيك است. يا دعوت به وحدت، يك حركت تاكتيكي و به دليل ضرورتهاي تاريخي توسط مصلحان ومتفكران اسلامي مطرح شده است؟ از نظر اينجانب، بايد گفت: وحدت اسلامي، يك حركت تاكتيكي و موسمي يا بايستگي شرايط خاص تاريخي نيست مثلا اينكه ما به دليل شرايط تاريخي يا سياسي مانند اشغال فلسطين يا حضور امريكا، يا موقعيت منطقه بگوييم بايد وحدت داشته باشيم.
ادبيات ايران در هزاره آهوي كوهي، تاريخ واقعي نداشت. هرگاه شاعري چون خيام يا فردوسي خواسته است ادبيات ايران را دگرگون كند، جامعه بيتاريخ ايراني او را به واپس ميرانده است. كساني هستند كه سيزيفگونه سنگ ادبيات ايران را به سوي قله برده، اما به اوج نرسيده بازگشتهاند. دو تن در ايران معاصر، ادبيات را به قله رسانده ولي باز هم كم و بيش در كنار گفتمان غالب سنتي محكوم شدهاند؛
60 سال از مرگ «نيما يوشيج» ميگذرد، كسي كه شعر معاصر ايران پيش از هر كسي تغيير و تحولاتش را مديون اوست، چرا كه او بدعتگذار يا به تعبيري «معلم اول» است. شاعر «افسانه» و «ققنوس». نيما، به تعبيري انقلابيترين شاعر ايران محسوب ميشود، شاعري كه توانست با تكيه بر آموختههايش از شعر و شاعران غرب و بيش از آن هوش سرشارش، تحولي چنين عظيم در شعر فارسي ايجاد كند كه به قول خودش، «آب در خوابگه مورچگان ريخته باشد».
76 سال پيش از اين نيما يوشيج (علي اسفندياري، 1338-1276 شمسي) منظومه افسانه، نخستين شعر نو فارسي را سرود و تجددي در حوزه شعر فارسي پديد آورد. اين نوگرايي حاصل كوششهاي فرهنگي نوانديشاني بود كه از اوايل مشروطيت (1324 قمري) در انديشه نو كردن بنيانها و مظاهر اجتماعي ايران بودند.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید