اخبار

10 فروردین 1395 مصادف بود با هشتمین سالگرد درگذشت یکی از شهیرترین مورخان عصر مشروطه ایران. فریدون آدمیت نامی است که با آثار فراوانی که درباره زوایای گوناگون عصر مشروطه در ایران نگاشته است، شناخته می‌شود و همچنان به‌عنوان یکی از مهم‌ترین منابع پژوهش و مطالعه در این زمینه است.

گنجینه شعر و ترانه‌های بهاری در ادبیات فارسی از شکوه و آبرویی به قدمت تاریخ ادبیات ایران برخوردار است. بزرگان ادبیات کلاسیک ایران هرکدام به سهم و در سبک‌وسیاق خود به روایت بهار و جشن نوروز پرداخته‌اند. برخی از این روایات به وصف فلسفه پیدایش جشن نوروز می‌پردازند و برخی دیگر بهار را دست‌مایه‌ای برای غنابخشیدن به عاشقانه‌های بهاری خود قرار می‌دهند. چنان‌که فردوسی جشن نوروز را چنین به قلم آورده است:

رمانتیسم دارای خصوصیات خیال‌انگیز و احساساتی است که آدمی را به سوی خود می‌کشاند، حال آنکه ناتورالیسم حتی در مهم‌ترین آثارش مانند آنچه در نوشته‌های زولا یافت می‌شود از اساس فاقد آن چیزی است که معمولا آدمی را به سوی خود می‌کشاند، با‌ این‌ حال وقتی «آسوموار»ی زولا در ١٨٧٧ منتشر شد تنها در عرض چند ماه سی‌وپنج بار چاپ شد

مبلغان مسیحی برآن شدند تا کاری کنند که قرآن هرچه کمتر در اختیار مسلمانان قرار گیرد و نسلهای نو با محتوای آن آشنا نشوند و لذا به صورت غیرمستقیم القا کردند که ترجمه قرآن نمی‌تواند گویای قرآن باشد و ترجمه قرآن کریم محال و بی‌‌فایده است. از طرفی هم تعلیم زبان عربی در کشورهای غیر عرب یا تحریم شده یا مورد هجوم قرار گرفته بود، لذا صدور فتوای تحریم ترجمه آنان را به اهدافشان نزدیکتر می‌ساخت و خواسته استعمارگران به خوبی عملی می‌شد،۱ و گرنه پیش از این مرحله حتی ظاهرگرایان حنبلی هم در ضرورت ترجمه قرآن تردیدی نداشتند و آنان هم ترجمه قرآن را مفید برای غیر عربها می‌دانستند.۲

20 فروردین ماه مصادف با شهادت سید مرتضی آوینی، سید شهیدان اهل قلم، روز هنر انقلاب اسلامی نامگذاری شده ‌است. این مناسبت بهانه‌ای شد تا به سراغ دکتر محمد علی رجبی دوانی، استاد پژوهش هنر دانشکده هنر دانشگاه شاهد و عضو پیوسته فرهنگستان هنر برویم تا با او در رابطه با مؤلفه‌های هنر انقلاب اسلامی صحبت کنیم؛ آنچه در ادامه می‌آید ماحصل این گپ و گفت است که از نظرتان می‌گذرد.

تأملاتی درباره اهمیت «گفت‌وگو» در فلسفه‌ورزی در گفتگو با پروفسور تام استونهم (استاد فلسفه دانشگاه یورک انگلستان)

صفحه اول روزنامه های امروز چهارشنبه18 فروردین

ایران در طول تاریخ، همواره از مراکز معنویت و عرفان بوده است. پس از ورود اسلام به ایران، این سرزمین مهد رویش تصوف و عرفان اسلامی گردید. بسیاری از بزرگان صوفیه، هم چون حلاج و بایزید و خرقانی و غزالی و عطار و شمس تبریزی و مولوی، به این فرهنگ تعلق داشته اند. بیش از هزار سال است که زنجیره ی متصل عارفان و صوفیان در این سرزمین استمرار دارد و این میراث از نسلی به نسلی منتقل می شود.

دکتر سید حسین نصر بواسطه تبحر در حکمت اسلامی ، تسلط بر علوم طبیعی و آشنایی با مدرنیته به نقد نظریه تکامل می پردازد . نوشته حاضر به بررسی انتقادات و دلایل ایشان پیرامون نظریه تکامل و پیامدهای آن می پردازد. به نظرایشان فاقد شی نمی تواند معطی آن باشد و طبیعت کور با هر امتداد زمانی موجد آن نیست و این معنا با تامل در سنخ فاعلیت حق تعالی که هستی بخش است و نه اعدادی ، روشن می شود.

در خیزابه های اصلاح طلبانه و ترقی خواهانه یک صد و پنجاه سال اخیر ایران، نام میرزا آخوندزاده (1295-1228 ه) پیوسته در صدر موج آفرینان اجتماعی و سیاسی قرار داشته است.گروهی او را اندیشمند و ادیبی دوراندیش می دانند که سعادت ملل اسلام و کشورهای اسلامی را مد نظر داشته است و مظهر کامل کنشگر روشنفکر اجتماعی انقلابی، پیشرو، معنویت گرا و خردورز بوده است. گروهی دیگر اخیراً سربرآورده، بدون انکار نقش اجتماعی و فرهنگی وی، او را دین ستیز نامیده اند و از مبارزات وی با دین سازی و خرافه‌گری ها و موهومات پرستی ها، به مذهب ستیزی تعبیر کرده اند.