اخبار

اگر رمضان موسم «ناموس» و «نام» شده است و در دل‌های بندگان نتیجه‌ معكوس می‌دهد، رسیدن شوال و ایام شعبان جای شكر دارد. این نوع نگاه ما را به یاد تفسیر مصلح مرحوم دكتر علی شریعتی از ترك طواف كعبه توسط امام حسین (ع) می‌اندازد. ایشان در پاسخ به این سؤال كه چرا امام حسین (ع) طواف كعبه را ناتمام گذاشت و به سوی كوفه حركت كرد می‌گفت: «حسین یك درس بزرگتر از شهادتش به ما داده است و آن نیمه‌تمام گذاشتن حج و به سوی شهادت رفتن است... تا به همه‌ حج‌گزاران تاریخ، نمازگزاران تاریخ، مؤمنان به سنت ابراهیم (ع) بیاموزد كه اگر امامت نباشد، اگر هدف نباشد، اگر حسین نباشد و اگر یزید باشد چرخیدن بر گرد خانه خدا با خانه‌ی بت مساوی است.»

آثاری که مکتوب هستند و به دست ما رسیده اند از دو دسته خارج نیست؛ به قول شیخ احمد جام صاحب کتاب روﺿﺔ اﻟﻤﺬﻧﺒﻴﻦ و ﺟﻨﺔ اﻟﻤﺸﺘﺎﻗﻴﻦ، که این اصطلاح از اوست و تعبیر زیبایی به کار می برد و می گوید: برخی آثار هستند که از کاغذ بر کاغذ جاری می شوند.

بیست و سومین رستخیز ناگهان عنوان نشستی بود كه به همت موسسه سروش مولانا روز دوشنبه در ایوان شمس برگزار شد. مصطفی ملكیان در این نشست كه با اقبال بسیار مخاطبان برگزار شد سخنانی ایراد كرد، تحت عنوان «مرگ: پایان بخش یا ارزش بخش؟ مرگ از نظرگاه مولانا». ملكیان طبق روال همیشگی‌اش قبل ازورود به بحث نكاتی در باب مرگ و مرگ اندیشی عنوان كرد و در آخر هم هفت عاملی كه از دید مولانا باعث كاهش از ترس می‌شود را بیان كرد كه در ادامه تقریری از این سخنرانی می‌خوانید.

زمانی که گفته می‌شود آیا «مرگ پایان بخش است یا ارزش بخش»، باید هر دو تعبیر پایان بخش و ارزش بخش را به زندگی اضافه کرد؛ در اینصورت معنا این خواهد شد که آیا مرگ پایان بخش زندگی است یا ارزش بخش زندگی؟ آیا مرگ به زندگی آدمی پایان می‌دهد یا ارزش می‌دهد؟ می‌توان گفت که تمام تلقی‌هایی که در طول تاریخ درباره مرگ وجود داشته به این دو تلقی فروکاستنی است و می‌توان همه را به این دو تلقی ارجاع داد و تحلیل کرد.

به همت مؤسسه فرهنگی هنری سروش مولانا، سلسله نشست‌های رستخیز ناگهان از اردیبهشت‌ماه ادامه می‌یابد و 29 اردیبهشت ماه نشست "مرگ: پایان‌بخش یا ارزش‌بخش؟" با سخنرانی مصطفی ملکیان برگزار می شود.