اخبار

پیران و کهن‌سالان در فرهنگ ایرانی در گذر روزگاران، جایگاهی ویژه داشته‌اند. د رتاریخ کشورمان به ریش‌سفیدان و سالخوردگانی می‌رسیم که نقشی مهم در پیوندهای اجتماعی از روزگاران دیرینه تا زمانه ما برعهده داشته‌اند. بر این اساس درنگ و مطالعه درباره این نقش بی‌تردید می‌تواند یک سویه مهم از تاریخ اجتماعی و فرهنگی ایران را روشن کند. جامعه ایران از دیرباز روستایی بوده و این شیوه زندگی با سازوکارهای ویژه خود و تنگناها، ضروریات و مقتضیات‌اش، ریش‌سفیدان، معمران و سالخوردگان را به دلیل تجربه و دانایی گرامی و بزرگ می‌داشته است.

صفحه اول روزنامه های امروز دوشنبه 18 مرداد

کتاب «ایران در نخستین سده‌های اسلامی» اثر مشترک ادموند هرتسیگ و سارا استوارت، توسط کاظم فیروزمند به فارسی برگردانده شده است. این کتاب به رشته موضوعاتی در تاریخ سیاسی، فرهنگی و دینی ایران در نخستین سده‌های اسلامی می‌پردازد و بعضی ابهامات این دوره را روشن می‌سازد و امکان آن را می‌دهد که درکی متنوع‌تر از تحولات سیاسی، هنری، دینی و ادبی این عصر مهم کسب کنیم.

این کتاب دارای یک درآمد و دوازده فصل است: در فصل اول با توجه به نوشته های قدیمی و تحقیقات جدید به تعریف و شرح آسیای مرکزی ، حدود و ثغور و جغرافیای تاریخی آن پرداخته شده است. در زمینۀ جغرافیای تاریخی، اطلاعاتی دربارۀ تعاریف محدوده هاو کشورهای امروزی که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به استقلال رسیده اند، ارائه شده است.

در دورۀ قاجار منحصر بودن کاوش های باستان شناسی به کارشناسان اروپایی و ضعف و ناتوانی حکومت ایران باعث شد تا انبوهی از آثار ارزشمند تاریخی و باستانی ایران از کشور خارج شود. خوشبختانه، اخیراً مؤسسۀ تألیف، ترجمه و نشر آثار هنری فرهنگستان هنر با همکاری پژوهشگران کشورهای مذکور اقدام به شناسایی و معرفی بخشی از این آثار در قالب کتاب های نفیس کرده است.

کتاب «امر روزمره در جامعه‌ پساانقلابی» نوشته عباس کاظمی به همت نشر فرهنگ جاوید منتشر شد.

یحیی یثربی، استاد فلسفه معتقد است: ساختن آرامگاه برای شمس، بعد از چند قرن در خوی نه تنها توجیه لازم را ندارد، بلکه مشکل آفرین هم هست.

پژوهشگاه پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات پنجمین نشست از سلسله نشست‌های ارتباطات صدرایی را به «رهیافت‏‌های ممکن به پردازش فلسفه ارتباطات انسانی از منظر صدرا» اختصاص داد.

ابراهیمی دینانی، چهره ماندگار فلسفه معتقد است: هیچ فیلسوفی خارج از اجتماع نیست، هر چند فیلسوف به طور مستقیم وارد میدان دعوا نمی شود ولی با کتاب ها و نوشته هایش وارد عمل می شود.

با توجه به اینکه افلاطون و سهروردی در موضوع ماهیت نفس و چگونگی تعلق آن به بدن دارای اشتراکات نظری هستند، درعین­حال تفاوت های بنیانی در آرا و نیز شیوه آنها وجود دارد. در این مقاله ابتدا به عالم نفس که از دیدگاه هر دو فیلسوف منشأ نفس انسانی است، پرداخته شده، سپس نظرات آن­دو در مورد ماهیت نفس و همچنین نظرات و استدلال آنها در مورد حدوث و قدم روح بیان می­شود.