اخبار

از دلیل هاى چهارگانه اى که در استنباط احکام فقهى از آن سود جسته مى شود (سنت) است. گرچه نوعاً ازدلیل سنت در عرض سه دلیل دیگر: کتاب و عقل و اجماع نام برده مى شود ولى از آن جا که بیش تر استخراج و استنباط احکام به وسیله روایات صورت مى گیرد مى توان گفت: (سنت) مهم ترین دلیل دستیابى به احکام است و در سیر اجتهاد و فقاهت بیش ترین سهم و بالاترین نقش را دارد.

ناصرالدین شاه جمیعا چهار سفر به خارج از کشور داشته‌ است،اولین سفر وی سفر به عتبات عـالیات‌ می‌باشد که در سال ۱۲۸۷ هـ ق انجام گرفته‌ است،در این سفر عدهء‌ زیادی‌ از زنان حرم مانند سفرهای داخلی با وی همراه بوده‌اند.در سه‌ سفر فرنگستان که به ترتیب در سالهای ۱۲۹۰، ۱۲۹۵ و ۱۳۰۶ هـ ق صورت می‌گیرد،امکان این‌ امر را نمی‌یابد،به‌طوری که در سفر اول‌ که‌ از مـحیط فـرنگستان بی‌اطلاع بوده علاوه بر زنانی که تا انزلی وی را همراهی می‌کنند

مکبث خنجربه‌دست به اتاق پادشاه رفت، در همان لحظه خنجری را در هوا دید که معلق است و از آن خون می‌چکد، وقتی دست به سوی آن دراز کرد خنجر ناپدید شد. مکبث آن را خیال پنداشت، لذا با یک ضربه خنجر خود پادشاه خفته را به قتل رساند. در مکبث خون ریخته‌شده نه استعاره که واقعی است که از خود بر دست و چهره لکه بر جای می‌‌گذارد، اما شاید بتواند لکه خون را با مقداری آب شست. این توصیه‌ای است که لیدی مکبث به همسر خود که پادشاه تازه‌به‌تخت‌رسیده است می‌‌کند «برو، آبی بیاب و این شاهد ناپاک را از دستان‌ات بشوی»١

برخی صاحب‌نظران بر این باورند که چون دیپلماسی بر پایه «گفت‌وگو» شکل می‌گیرد و چون ما در عرصه علم ارتباطی یک‌سویه با غرب داریم و چندان چیزی برای عرضه نداریم بنابراین «دیپلماسی علمی» در مورد روابط علمی ما مفهوم پیدا نمی‌کند. به باور من، دانش پدیده‌ای جهان شمول است. نمی‌توانیم ادعا کنیم دانش و دانشگاه مکان سیاست و روابط خارجی است. کدام دانشگاهی در دنیا پل‌های روابط خارجی و سیاست خارجی می‌شود؟ کار دانشگاه تولید علم است. علم و دانشی که قابلیت آزمون در همه جای دنیا را داشته باشد.

استاد ابوالقاسم نجف ‏آبادی معروف به پاینده در سال 1292 ش در نجف آباد به دنیا آمد. ابتدا به تحصیل علوم قدیم روی آورد و در اصفهان به تكمیل آن پرداخت. دشواری معیشت او را ناگزیر به كار در چاپخانه نمود و این شغل، نقشی بنیادی در گزینش راهی داشت كه پس از آن، پاینده به آن روی آورد. پاینده در سال 1308 فعالیت مطبوعاتی خود را آغاز كرد و در 19 سالگی به تهران رفت و با روزنامه‏ ها و مجلات گوناگون همكاری نمود. وی در 1321 مجله صبا را بنیان نهاد و آن را تا 9 سال انتشار داد. ا

آیت‏ الله میرزا محمد ثقفی در حدود سال 1273 ش (1313 ق) در تهران تولد یافت. ایشان پس از گذراندن مقدمات علوم اسلامی، برای ادامه تحصیل، راهی حوزه علمیه قم شد و از محضر استادان نامداری همچون سیدابوالحسن رفیعی قزوینی و حاج شیخ عبدالكریم حائری یزدی بهره برد و از آنان اجازه اجتهاد و روایت گرفت.

نورالدین على بن حسین عبدالعالى, مشهور به على بن عبدالعالى, محقق ثانى(2) و خاتم المجتهدین, در حدود سال 870 هجرى در منطقه جبل عامل در کرک نوح متولد شد و در سال 940 در گذشت.(3) محقق دوره اصلى تحصیلات خود را در کرک نوح گذراند. از مهم ترین اساتید او بعد از پدر, على بن هلال جزایرى(متوفاى 928 ه') عالم بزرگ عصر بود که کرکى بسیار به او احترام مى گذاشت.(4) حوزه هاى شیعى جبل عامل در این زمان تحت تإثیر مکتب فکرى شهید اول (شهید در 786 ه') قرار داشتند. از ویژگى هاى این مکتب فکرى, شیوه اصولى ـ اجتهادى و تإکید بر اختیارات فقیه به عنوان نایب امام است. همچنین همزیستى نه چندان مسالمت آمیز با اهل سنت, علماى شیعه این ناحیه را به فراگیرى مذاهب فقهى و کلامى اهل سنت و حتى تدریس آنها وامى داشت.

در حقوق خصوصی، برای نشان دادن تفاوت‌ فشارهای متعارف و نامشروع، دو واژه «اضطرار» و «اکراه» را در برابر هم می‌نهند: معامله ناشی از اضطرار، به دلیل درونی بودن فشارهای متعارف اجتماعی، نافذ است، ولی معامله ناشی از اکراه غیرنافذ؛ زیرا تصمیم نخستین ناشی از اراده آزاد است و معامله مکره، به دلیل اختلاط روانی ناشی از ترس در او، نفوذ حقوقی ندارد.

داستان قاجارها در تاریخ ایران، داستان عجیبی است. شاید این عجیب‌بودن بیش از آن‌که محصول خواست قاجارها باشد، به شرایط جغرافیایی ایران بازگردد. بخش مهمی از اتفاقات پیرامون این خاندان در تابستان به وقوع پیوسته است. همان‌گونه که در 14 مرداد 1285 فرمان مشروطیت توسط مظفرالدین‌شاه امضا شد، در 18 مرداد 1288 نیز احمد میرزا در 13 سالگی به پادشاهی برگزیده شد و به جای پدر خویش محمدعلی شاه نشست. شاید این مساله از سوی دیگر به مشروطه بازگردد که در میانه تابستان اکثر اتفاقات مهم آن رخ داد اما هر چه بود زمانی که استبداد صغیر به پایان خویش رسید، محمدعلی‌شاه محترمانه و با تعیین مقرری از ایران به روسیه فرستاده شد و فرزند 13 ساله‌اش را بر تخت نشاندند.

ویلیامز جکسن، از جهانگردانی پرآوازه تاریخی به شمار می‌آید که چندین بار به ایران سفر کرده است. او استاد دانشگاه کلمبیا بود و چهل سال آموزش زبان‌های هند و ایرانی را در آنجا برعهده داشت. وی یکی از محققان نامدار آمریکا در حوزه‌های زبان، ادبیات، دین و آیین در ایران باستان به شمار می‌رفت.