1399/10/13 ۱۰:۰۹
ایران باستان به دنیا درس تسامح آموخت، درس عدالت و درس قانون و انضباط یاد داد. به دنیایی که آشور و بابل و مصر و یهود آن را از تعصب و خشونت آکنده بود، نشان داد که با اعمال تسامح بهتر می تواند امپراتوری های بزرگ را از اقوام گونه گون به وجود آورد و اداره کرد.
ایران باستان به دنیا درس تسامح آموخت، درس عدالت و درس قانون و انضباط یاد داد. به دنیایی که آشور و بابل و مصر و یهود آن را از تعصب و خشونت آکنده بود، نشان داد که با اعمال تسامح بهتر می تواند امپراتوری های بزرگ را از اقوام گونه گون به وجود آورد و اداره کرد. به دنیا تعلیم داد که عدالت هم اگر با دقت و مساوات همراه باشد، به اندازه ی آزادی یا بیش از آن می تواند صلح و آرامش را تأمین کند. به اهل عصر نشان داد که انسان، آ« جا که نیکی می کند با آن چه انجام می دهد، به آن چه مبدأ نیکی است کمک می کند و آن جا که به بدی می گراید، دنیایی را که تعلق به شر دارد افزایش می دهد. به عالمی که گه گاه مفتون زهد و ریاضت بود، تعلیم داد که پارسایی در ترک دنیا و در التزام زهد و ریاضت نیست، پارسایی واقعی سعی در آبادانی دنیا و افزونی نعمت و برخورداری از شادی های این جهانی است. به دنیا آموخت که شادی موهبت ایزدی است و آن کسی که خود را از آن بی بهره سازد، به نعمت پروردگار خویش کفران می کند. به دنیا آموخت که سعادت انسان در گرو زندگی مرفه، شاد و سازنده است. به دنیا نشان داد که ترقی اقتصادی و سعی در آبادانی عالم بهای زندگی ساده، عدالت جوی و خردمندانه است....
حافظ مهر و آبان 1388 شماره 63
دریافت مقاله
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید