دکتر محسن ابوالقاسمی، استاد گروه زبان و ادبیات باستانی ایران، درگذشت

1397/11/23 ۰۷:۱۳

همکاران و اساتید دانشگاه تهران در فضایی غم‌بار با محسن ابوالقاسمی، همکار سابق خود در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، خداحافظی کردند. به گزارش خبرگزاری ایلنا، در مراسم تشییع پیکر دکتر محسن ابوالقاسمی، استاد گروه زبان و ادبیات باستانی ایران در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، جمع زیادی از اساتید، فرهیختگان و دانشجویان دانشگاه‌های مختلف حضور داشتند.

همکاران و اساتید دانشگاه تهران در فضایی غم‌بار با محسن ابوالقاسمی، همکار سابق خود در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، خداحافظی کردند.

به گزارش خبرگزاری ایلنا، در مراسم تشییع پیکر دکتر محسن ابوالقاسمی، استاد گروه زبان و ادبیات باستانی ایران در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، جمع زیادی از اساتید، فرهیختگان و دانشجویان دانشگاه‌های مختلف حضور داشتند.

نخستین سخنران مراسم ژاله آموزگار (استاد اسطوره‌شناسی دانشگاه تهران) بود که سخنان خود را چنین آغاز کرد: با اندوهی بزرگ بزرگمردی را به سرمنزل ابدی‌اش بدرقه می‌کنیم. همه داغداریم و چشم به راه تسلیت. خانواده محترم وی، جامعه علمی و ادبی ایران و خانواده بزرگ دانشکده ادبیات دانشگاه تهران سوگوار هستند و در این میان استادان و دانش‌آموختگان علاقه‌مند به فرهنگ زبان‌های باستانی، چه امثال من که از همکاران قدیمی او بودند و چه اساتید جوانی که در سالیان اخیر به جمع اساتید این گروه پیوستند، جملگی سوگوارند.

وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: نه زمان و نه مکان مناسبی است که من از عمق دانش او بگویم و از تالیفات سودمندش نام ببرم و در موقعیت‌های دیگر کاملاً بدان‌ها خواهیم پرداخت. فقط به دو ویژگی او اشاره می‌کنم و کلام را به دیگران می‌سپارم؛ او یک معلم واقعی بود و عاشق تعلیم دادن بود. او غم دانشجویانش را داشت و به ویژه در سال‌های اخیر ارتباطی بسیار صمیمانه با آنها داشت. او دانشمندی آگاه و پرعمق بود که عاشق ایران بود و تمامیت ارضی ایران را چون جان خویش عزیز می‌داشت و از همه بالاتر عاشق و نگران زبان پارسی بود.

در ادامه، تقی پورنامداریان (استاد ادبیات فارسی دانشگاه تهران) ضمن عرض تسلیت به همکاران و خاندان وی اظهار داشت: با شنیدن این خبر آنچنان در خویش فرو رفتم که هنوز نتوانستم قامت خود را راست کنم. استاد محسن ابوالقاسمی هم در قلمروی دانش و هم در سلوک اجتماعی شخصیتی بی‌بدیل بود. او علاوه بر تخصص در زبان‌های باستانی بر چند زبان مسلط بود و به ادبیات فارسی نیز اشراف داشت. در بنیاد فرهنگ ایران و پژوهشکده فرهنگ ایران پرسش‌ها و مشکلات دانشجویان را همواره پاسخ می‌داد و رفتاری خاضعانه و بسیار ریاگریز داشت. به جاه و مقام دنیوی سخت بی‌اعتنا بود. بسیار بیش از آنچه می‌نمود، می‌دانست و بیشتر از آنچه که در نگاه صاحبان جاه و مقام مغرور می‌نمود، متواضع بود. در کار آموزش بسیار سختگیر و دقیق بود. بی‌مضایقه و بی‌ادعا می‌آموخت و بی‌مجامله از دانشجویان پاسخ می‌خواست.

محمود نیلی احمد‌آبادی (رئیس دانشگاه تهران) دیگر سخنران این نشست بود که سخنانش را اینگونه آغاز کرد: این را وظیفه خود می‌دانم که به نمایندگی از دانشگاه تهران و جامعه علمی کشور به اندیشمندان و خانواده معزز دکتر ابوالقاسمی تسلیت بگویم. متاسفم که زمانی بیش از گذشته توانمندی، دانش و روح این اساتید آگاه و وارسته را می‌شناسیم که آنها دیگر در میان ما نیستند و سجایای اخلاقی و دانش این استاد بزرگ را چون تمام اساتید بزرگ پیشین آنچنان که باید قدر ندانستیم.

وی افزود: در رابطه با شخصیت علمی و اخلاقی این استاد گرانقدر، همکاران و دوستان نزدیک‌شان حق کلام را ادا کردند و آنچه که مسلم است نه تنها یک شخصیت علمی، آموزشی و پژوهشی بودند بلکه استاد اخلاق بودند و دانشجویانشان از ایشان درس اخلاق می‌آموختند. در محضر استاد شفیعی کدکنی که بودیم، ایشان فرمودند که ما دوباره در محضر استاد ابوالقاسمی درس گذراندیم. بسیار مهم است که بتوانیم یاد و خاطره این اساتید بزرگ را زنده نگه داریم و تلاش کنیم تا اساتیدی در قواره این بزرگان تربیت کنیم و به جامعه علمی کشور تقدیم کنیم. لذا با گرامیداشت یاد و خاطره این اساتید بزرگ، باید با همفکری عمومی بیندیشیم که چگونه خاطر این بزرگان را پاس بداریم و تلاش کنیم تا کشور و دانشگاه را با دانشجویانی توانمند بسازیم. متاسفم که علوم انسانی و ادبیات فارسی در کشور، جلوه گذشته را ندارد. دانشگاه تهران به عنوان مهم‌ترین مرکز آموزشی – پژوهشی ادبیات فارسی در ایران وظیفه خطیر و بار بزرگی در این زمینه بر دوش دارد. از همگان تقاضا می‌کنم تا نگذارند این جریان ارزشمند در ادبیات فارسی بخشکد و تلاش کنیم تا این رود چون گذشته پر آب بماند.

آخرین سخنران این نشست، حسینعلی قبادی (رئیس پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی) که از شاگردان استاد ابوالقاسمی نیز بود، ضمن عرض تسلیت به جامعه علمی کشور عنوان داشت: من در سفر شهرستان بودم و خود داغدیده از داغی دیگر که خبر رسید استاد ممتاز ادبیات کشور دار فانی را وداع گفتند و من برای حضور در اینجا تفالی به قرآن زدم که آیه اول سوره مریم آمد. ازجمله چهره‌های حاضر در این مراسم می‌توان به محمدرضا شفیعی کدکنی، جمال میرصادقی و حسین معصومی همدانی اشاره کرد.

محسن ابوالقاسمی، استاد ممتاز فرهنگ و زبان‌های ایران باستان درگذشت. وی دانش‌آموخته‌ی دانشکده مطالعات شرقی لندن و از شاگردان استادان بنامی چون هنینگ و بویس بود؛ وی بیش از نیم سده به تدریس و پژوهش در زبان شناسی و فرهنگ ایران باستان مشغول بود.

منبع: روزنامه اطلاعات