ادای دین به فردوسی و شاهنامه / جلال خالقی مطلق

1396/2/25 ۰۸:۲۷

به نام پروردگار بزرگ، با اجازۀ ریاست محترم مرکز دائرةالمعارف؛ جناب آقای بجنوردی و استادان محترم و علمای ارجمند و مهمانان عزیز و آقایان و بانوان محترم. بنده واقعاً شرم زده هستم از این همه محبت و مهربانی استادان عزیز و جناب آقای بجنوردی که اینجا در حق بنده روا داشتند.

(متن سخنرانی دکتر جلال خالقی مطلق در جشن رو نمایی شاهنامه فردوسی)

به نام پروردگار بزرگ، با اجازۀ ریاست محترم مرکز دائرةالمعارف؛ جناب آقای بجنوردی و استادان محترم و علمای ارجمند و مهمانان عزیز و آقایان و بانوان محترم. بنده واقعاً شرم زده هستم از این همه محبت و مهربانی استادان عزیز و جناب آقای بجنوردی که اینجا در حق بنده روا داشتند. من از طرف خودم و دو همکار ارجمندم آقای دکتر امید سالار که اینجا تشریف ندارند و جناب آقای دکتر خطیبی که حضور دارند از این همه لطف و بزرگواریصمیمانه و از بن دل سپاسگزارم. بنده در اینجا نمی خواهم با ذکر جزئیات تصحیح که شنیدن آنها ممکن است قدری ملال آور باشد، چون باید وارد بعضی جزئیات فنی شد، وقت حضار را بگیرم، بلکه فقط مایلم به یک نکته از خاطرات زندگی تصحیح خود اشاره کنم. همانطور که استادان، دوست عزیز جناب آقای افشار و دوست بسیار عزیزم استاد صادقی در اینجا مطلبی را بیان کردند، من ده سال برای بررسی نسخه های شاهنامه وقت صرف کردم، یعنی از سال 1970 میلادی ( عذر می خواهم که سالها را به میلادی ذکر می کنم چون در خارج زندگی می کردم با این سالها آشنایی بیشتری دارم) تا سال 1980، نزدیک به 50 نسخه را بررسی کردم، اگر حساب کنیم تقریباً سالی چهار نسخه می شود. البته اگر حجم شاهنامه را در نظر بگیریم مدت زیادی نیست، ولی با  وجود این من موقعی که می خواستم شاهنامه را در سال 1980 که حتی روزش را هم یادداشت کرده ام شروع کنم، به این فکر افتادم که من تأمل را به تعلل گذرانده بودم. یعنی شاید می توانستم یک سالی در بررسی نسخه ها شتاب کنم....

بخارا آذر و اسفند 1386 شماره 64

دریافت مقاله

منبع: پرتال جامع علوم انسانی