1396/2/10 ۰۸:۳۲
شاه اسماعیل حکومتی در ایران تأسیس کرد که شالودۀ اصلی آن را دیانت وملّیت تشکیل میداد. وی جهت ایجاد وحدت ملّی در ایران، مذهب تشیع را رسمیت بخشید. او قصد داشت پیوندهای ملّی را در ایران مستحکمتر کند. حضور ازبکان در نواحی شرقی و عثمانی درغرب، این ضرورت را ایجاب میکردکه حس میهن دوستی و وطن پرستی در ایرانیان بیش از پیش تقویت گردد.
شاه اسماعیل عقیده داشت تقویت روحیۀ جنگاوری و سلحشوری در رویارویی با دشمن تنها با انگیزههای مذهبی تحقق پیدا نمیکند. آثار فراوانی که در دورۀ صفویه، به ویژه شاه اسماعیل اول به تأثیر از شاهنامۀ فردوسی پدیدآمده، مؤیّد این است که فردوسی موردتوجه شاهان و درباریان و مهمترین منبع الهام شاعران و هنرمندان این دوره بودهاست. بهگواهی تاریخ، شاه اسماعیل حامی اصلی آثاری است که با محوریّت شاهنامۀ فردوسی شکلگرفتهاست. نگارندگان در این پژوهش در پی پاسخ به چرایی این توجّه هستند. از آنجا که شاه اسماعیل شیعهمذهب است و بنا بر پیشینۀ اعتقادی خود به فردوسی بهعنوان شاعری شیعه علاقۀ فراوانی داشته است، پیشفرض این تحقیق این است که شاهان صفوی بهطور عام و شاه اسماعیل بهصورت خاص به دلیل شیعی بودن به فردوسی توجه داشتهاند. بررسیها نشان میدهد غیر از انگیزه های مذهبی، مصالح سیاسی وتمرکزگرایی عامل مهمّ توجه شاه اسماعیل به وحدت ملّی و احیای هویّت ملّی ایران و به تبع آن شاهنامه بوده است.
دریافت مقاله
منبع: بساتین
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید