اخبار و گزارش

فرم معماری موزه فرش و آذین‌های بیرونی بنا با الهام از دار قالی یا سیاه‌چادرهای عشایر طراحی شده است. "موزه فرش به‌ دلیل تعمیرات به مدت نامعلوم تعطیل شد." این خبری است که روز گذشته در رسانه‌های رسمی و غیررسمی بازتاب نسبتاً وسیعی داشت. موزه‌ای که پیشینه احداثش به ۵۴ سال قبل برمی‌گردد و به نظر می‌رسد گرفتار همان آسیب‌هایی است که تعدادی دیگر از موزه‌ها و نمادهای شهری همچون برج آزادی و استادیوم آزادی به آن مبتلا هستند؛ آسیب‌هایی که ناشی از فرسودگی این بناها است و چنانکه به نظر می‌رسد در این سال‌ها ترمیمی اصولی به خود ندیده‌اند.

تا وقتی مجسمه‌های سطح شهر تهران سرقت می‌شد، شاید تنها عکس‌العمل‌ها از سوی میراث فرهنگی، یک ابراز نگرانی ساده برای ماوقع بود. اتفاقی که در طول سال‌های گذشته این سازمان بارها طعم آن را برای میراث تاریخی‌اش چشید، اما معمولا نمی‌شد کار دیگری برای آن چه از دست رفته کرد...

«سرویس اتومبیل‏رانی منظم... در خط رضا شاهی مازندران... اداره حمل‌ونقل ثابت برای رفاهیت عامه و حمل مال‌التجاره وسایل نقلیه متعددی در خط طهران و مازندران تهیه نموده و از تاریخ ١٥شهریور مرتبا در ایام یکشنبه و چهارشنبه از طرفین حرکت می‌نمایند. دستگاه‌های مزبور طرف هرگونه اعتماد و اطمینان از حیث راحتی و سرعت هستند. علاوه‌بر ایام مذکور دستگاه‌های فوق‌العاده هم در هفته دو الی سه مرتبه حرکت می‌نمایند و همچنین علاوه‌بر این سرویس اتومبیل‌های سواری و بارکش برای کلیه خطوط شوسه ایران حاضر و مهیا دارد- آقایان مسافران و تجار محترم تا قبل از اتمام بنای گاراژ مرکزی واقع‌در خیابان سپه جنب مسجد مجدالدوله می‌توانند به‌شعبه اداره حمل‌ونقل ثابت در اول خیابان چراغ‌برق رجوع نمایند... روزنامه اطلاعات ٢٨ شهریور ١٣٠٦ خورشیدی.

نگرانی از ثبت یکی دیگر از آثار میراث فرهنگی از سوی کشورهای دیگر، این‌بار به سراغ نقاشی ایرانی رفت. جمهوری آذربایجان که پیش از این «تار» و «چوگان» را به نام خود ثبت کرده بود، با عرضه کتابی به نام «مینیاتور» در غرفه کشورش در اکسپوی میلان، شائبه ثبت جهانی این هنر ملی را به نام خود به وجود آورده است.

سما بابایی: «همه‌اش از دیوانگی می‌آید. تا دیوانه نشوی، مگر می‌شود عاشق شوی؟ تا عاشق نشوی هم كه نمی‌توانی هنر خلق كنی. انگور هم دیوانه كه می‌شود، آن وقت تازه شراب می‌شود.»

هنوز خورشید در آسمان سر بر نیاورده بود که زمین‌لرزه‌ای شدید در شهر قیر و کارزین در منطقه فارس رخ داد. آنها که بیدار بودند جان به در بردند و آنها که در خواب بودند اما بیدار شدند، زنده ماندند؛ عده‌ای دیگر هم هرگز بیدار نشدند. بیست‌ویکم فروردین سال ١٣٥١ خورشیدی، آنگاه که بهار آغوش خود را روی مردم گشوده و عطر خوش شکوفه‌های درختان، فضا را پر کرده بود و مردم با رویاهای ‌سال نو در خواب بودند، زمین لرزید. آبادی‌ها ویران شد و تخریب پنجاه کیلومتر قنات با صدوهشتاد چاه، زندگی را از کف مردمان شهر ربود.

خورشید که بر تن آبادی می‌تابد و چمرگاه که روشن می‌شود، نوازندگان سرنا و دهل می‌نوازند. در ایلام زمانی که آهنگ چمر به گوش می‌رسد، همه درمی‌یابند کسی از این دنیا رخت بربسته است. با شنیدن این آهنگ سوگ، همه از کار و فعالیت دست کشیده، به محل مراسم می‌روند. چمر را به معنای دایره و حلقه یا چشم به راه کسی بودن دانسته‌اند؛ مراسمی که در آیین‌های باستانی و گذشته اساطیری ما ریشه دارد و هرکس را اندک آشنایی با شاهنامه داشته باشد به درک و دریافت شباهت این آیین با آیین‌های سوگ در شاهنامه متوجه می‌سازد.

ساخت شفاخانه یا بیمارستان در تاریخ ایران، در زمره موقوفات مهم و امور نیکوکارانه رایج در این سرزمین به شمار می‌آمده است. در زمانه‌ای که مردم برای رفع درد و گرفتن درمان خود به طبیبان و حکیمان محلی مراجعه می‌کردند، لزوم ساخت چنین مراکزی که حضور پزشکان و امکانات را متمرکز و همیشگی می‌کرد، بسیار مهم می‌نمود زیرا تقریبا گاه تنها راه درمان دردها بود.

در دیدار حجت‌الاسلام و المسلمین محمدرضا حشمتی، معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که صبح روز شنبه در دفتر کار معاونت صورت گرفت، سیدیحیی یثربی مترجم و پژوهشگر پیشکسوت، ترجمه خود از قرآن کریم را برای بسط و گسترش فرهنگ قرآنی در کشور وقف عام کرد.

قدیمی‌ترین سنگ مزارهای کشف شده در گورستان تاریخی «سفید چاه» در شهرستان بهشهر مازندران مربوط به دوره ایلخانی است. «علی ماهفروزی» کارشناس امور فرهنگی و گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری مازندران در خصوص اهمیت این گورستان، اظهارداشت: گورستان سفید چاه مربوطه به دوره تیموری است و بنای امامزاده عبدالله(ع) در مرکز آن قرارگرفته و با توجه به معماری خاص این دوره، صندوق مزارها و در‌های زیبای منبت‌کاری شده در این گورستان موجب اهمیت خاص آن شده است.