قالب قطعه به جهت ایجاز، حاوی الفاظ عذب و معانی نغز و نکته های ظریف و لطیف است که دارای قدر و ارزشی والاست و شاعر قطعه سرا تلاش می کند تا در کوتاه ترین زمان و کمترین الفاظ، زیباترین و اثربخش ترین کلام را به خواننده عرضه نماید.
امیرکبیر شخصیتی بزرگ و تأثیر‌گذار در تاریخ توسعه ایران است. این بزرگ مرد توسعه‌‌خواه بیستم دی‌ماه ۱۲۳۰ هجری شمسی دقیقا ۱۷۲ سال قبل، اولین شهید راه توسعه ایران شد و چشم از جهان فرو‌بست.
هرکس از این ملت بعد از قرنی فلاکت و بدبختی جامعه قد مردانگی برای اصلاحات عَلَم کرد، روس و انگلیس به انواع دسایس و نیرنگ موفقیت او را شکسته و هر نقشه که برای اصلاحات طرح شد، روس و انگلیس با دوده سیاه جهالت و لجاج عناصر سهل‌القبول صفحه کتاب اصلاح او را سیاه کردند.
تاریخ‌نگاری، مسیر بالنده و امیدواركننده‌ای را در كشور ما پیش گرفته است. این دانش، دست‌كم برای نگاه داشتن به هم‌پیوستگی با میراث نیاكان‌مان و ارایه ضوابط و قواعدی در این زمینه، نیازمند واكاوی و بازخوانی نوشته‌های بازمانده از مورخان مسلمان پیشین است.
چندی پیش که بزرگداشتی برای آقای دکتر معتمدنژاد برگزار می‌شد، با وجود قولی که به آقای خانیکی داده بودم، نتوانستم حضور یابم و از شرکت در میان دوست‌داران ایشان محروم ماندم. برخی کارشناسان کاظم معتمدنژاد را پدر علم اطلاع‌رسانی و ارتباطات جدید در ایران می‌دانند و بر این می‌توان افزود که او روزنامه‌نگاری را به‌گونه‌ای تعریف می‌کرد که بتواند مستقل از سیاست، دوام و استمرار داشته باشد و بیشتر بر مسئولیت اجتماعی به‌عنوان یکی از کارکردهای رسانه‌ها تأکید می‌کرد.
خبر احیاء و نشر نسخه‌ای خطی از قرآن که متعلق به سده اول و شاید نزدیکترین سند مکتوب از متن مقدس مسلمانان به عصر پیامبر، نظر همه پژوهشگران و اندیشمندان اسلام‌شناس را به خود جلب کرد. احیاء کننده محترم دوست اندیشمند و قرآن پژوه مرتضی کریمی نیا هستند که شخصیتی نام آشنا در حوزه مطالعات قرآنی در ایران و خارج از آن هستند.
اهمیّت هر شاعر (و هر هنرمندی)، در میزانِ تمایز و فاصله‌ی آثارِ اوست از آثار دیگران؛ البته اگر نخست، اثر یا آثار برادری‌اش را ثابت‌کرده‌باشد و «اثر» به‌شمارآید! هنر یعنی تشخّص‌یافتن فرم و یگانه‌بودنِ بلاغت، و فاصله‌گرفتن از تکرار که همانا ابتذال است.
نظام الدین (یا نجم‌الدین) عبیدالله زاکانی از زمرۀ سخن سرایان و نویسندگان بزرگ قرن هشتم هجری است که به مناسبت انتساب به خاندان زاکانیان مقیم در قزوین به «زاکانی» مشهور شده است.
هدف این پژوهش ارزیابی دیدگاهی است که «تواچی» به‌عنوان یکی از مناصب متداول و صاحب‌نفوذ در تشکیلات نظامی تیموریان از دورۀ صفویه به منصب دیگری به‌نام «جارچی» تحول پیدا کرده‌است و ازآنجاکه این مدعا مناقشه‌برانگیز است، پژوهش حاضر به بررسی مدعای مذکور و سنجش آن با منابع تاریخی می‌پردازد.
اگر زندگی اكنون و نقد حال است، گذشته به چه كار آید؟ اگر آینده سودای اكنونیانِ كوتاه دست و نوستالژی‌زدهِ و اسیر دریغ یادهای دیروزانِ از كف رفته است، اندیشیدن و كاویدن و گزینش گذشته ما را چه سود و چه سوداست؟
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید