مثنوی

از شیخ بهایی، بهاءالدین محمد.
همان خ 1/160-161 و خ 2/164.

از حجةالاسلام مرحوم، به آنچنانكه در ص. ع. آمده است، كه منظورش حجةالاسلام میرزا محمدتقی تبریزی متخلص به نیر 1248-1312ق می‌باشد.

سومین مثنوی از «پنج گنج» (نك‍ : هف‍‌ ) اوست، در 4450 بیت، كه در 699ق سروده است.

از شیخ فریدالدین محمد، عطار نیشابوری (512-627ق/1118-1230م).

از سنایی غزنوی (پیرامون 473-535ق/1080-1141م).

از ناشناسی كه نام خود را در دیباچه نیاورده است. مثنوی است تمثیلی، در پیرامون 98 بیت، در داستان روباهی كه در باغی می‌چرید و آسیب می‌رساند.

از عطار نیشابوری، فریدالدین محمد بن ابوبکر بن ابراهیم (512-627ق/1118-1230م).

از هاتفی جامی (د 898ق/1492م).
همان خ 2/215.

از ناشناس. مثنوی است در ارزش نهادن به مادر و پدر، برپایۀ یك داستان دینی.

قائل این مثنوی در شرح احوال خود به عموم اصناف و کسبه و تجّار گوید.

از شاه داعی شیرازی، نظام‌الدین محمود بن حسن، متخلص به داعی (810-870ق/8-1407--1465م).

از سراینده‌ای كه از خود به «خانای قبادی» یاد كرده است: «خانای قبادی» معصیت بارن ـ فریفتۀ شیطان شوم بدكارن.

ایمیل یا شماره موبایل

رمز عبور

مرا به خاطر بسپار.

کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما

کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور

ایمیل یا شماره موبایل

رمز عبور

تکرار رمز عبور

نام

نام خانوادگی

جنسیت

عضویت در خبرنامه.

قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید

در جستجوی چه هستید ؟