شعر

فیلتر
از فارغ که بیشتر در پایان هر «قصه» تخلص خود را آورده است: «فارغ» خسته را رسان به مراد ـ به دل و دست و حیدر و اولاد (ص 30).
از امیرپازواری، از مردم «پازوار» که دهی ست میان بابل و بابلسر مازندران.
از ملاحسن کاشانی آملی (سدۀ 7-8ق).
همان خ 1/270.
آغاز: بسمله. مقدری نه به آلت به قدرت مطلق ـ کند ز شکل بخاری چو گنبد ازرق. انجام: ... زلفی که هزار جان ازو در خطر است ـ از چشم بدان بترس و بر گوش منه.
از ابونصر فتح‌الله بن محمدكاظم شیبانی كاشانی (د 1308ق). دیوان اوست در 2 بخش: غزلها و قصیده‌ها، هر یك به ترتیب الفبایی.
از میرزا شمس‌الدین ابوالفتح، متخلص به «جرعه» تبریزی، خوشنویس، زنده در 1273ق، که در این سال «دیوان قاآنی» به خامۀ او چاپ شده است ]ذریعه[.
از مهری عرب، سیدعلی جبل عاملی، متخلص به «سید» و «مهری». پایان سدۀ 11 و آغاز 12ق. كه «سراپا»ی او در (1/134)، گذشت. شوخی و طنز است كه واژه‌های فارسی را پوشش عربی داده، در بحر طویل.
از ناشناسی به روزگار فتحعلی شاه قاجار، با تخلص «سحاب» در حدود 3260 بیت.
از كعب بن زهیر صحابی.
همان خ 2/196.
از سعدی شیرازی، (د 691ق/1292م).
از محتشم کاشانی، علی بن خواجه احمد (د 996 یا 1000ق/ 1592 یا 1588م).
از شمس‌الدین محمد بن عبدالکریم، قاضی‌زادۀ طبسی و قاضی هرات (د 626 یا 624ق).

ورود به سایت

مرا به خاطر بسپار.

کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما

کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور

کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:

ثبت نام

عضویت در خبرنامه.

قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید

کد تایید را وارد نمایید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.: