شعر

از ملاحسن کاشانی آملی (سدۀ 7-8ق).
همان خ 1/270.

از كعب بن زهیر صحابی.
همان خ 2/196.

از امیرپازواری، از مردم «پازوار» که دهی ست میان بابل و بابلسر مازندران.

از نورالدین عبدالرحمان (817-897ق).

از محتشم کاشانی، علی بن خواجه احمد (د 996 یا 1000ق/ 1592 یا 1588م).

متن از بوصیری، محمد بن سعید (د 694ق/1295م)، که نسخۀ چاپ شدۀ آن با سربندهای «فصل» است.

آغاز: بسمله. مقدری نه به آلت به قدرت مطلق ـ کند ز شکل بخاری چو گنبد ازرق. انجام: ... زلفی که هزار جان ازو در خطر است ـ از چشم بدان بترس و بر گوش منه.

از ابوالنجم احمد، شصت کله (د 432ق/1040م)، ستایشگر منوچهر پسر قابوس وشمگیر.

از میرزا شمس‌الدین ابوالفتح، متخلص به «جرعه» تبریزی، خوشنویس، زنده در 1273ق، که در این سال «دیوان قاآنی» به خامۀ او چاپ شده است ]ذریعه[.

از سپهر كاشانی، به آنچنانكه برفراز قصیده آمده است. قصیده‌ای ست در قافیۀ الف در 45 بیت. در ستایش و نیایش پروردگار.

از ناشناسی به روزگار فتحعلی شاه قاجار، با تخلص «سحاب» در حدود 3260 بیت.

از نقیب الممالك شیرازی، حاج میرزا احمد، نقیب شیرازی (1238-1302ق/1823-1885م).

ایمیل یا شماره موبایل

رمز عبور

مرا به خاطر بسپار.

کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما

کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور

ایمیل یا شماره موبایل

رمز عبور

تکرار رمز عبور

نام

نام خانوادگی

جنسیت

عضویت در خبرنامه.

قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید

در جستجوی چه هستید ؟