پزشکی

موضوع بندی
- همه موضوعات

جستجوی الفبایی

قواعد طب

از محمدصادق طبیب بن محمدصالح تهرانی، به نام نواب مستطاب خان بن خان كلب‌علی خان بن اغور خان سردار در تدبیر مأكول و مشروب ]دیباچه[. با سربندهای «فصل» بی‌شماره

رگ زدن

از ناشناسی که می‌گوید، اختیار حکمای روم و هند و پارس است، و از «تشریح (شرح) البدن» جالینوس بیرون کشیده شده است.

مجربات

ناشناخته، نگارنده از حکیمان روزگار قاجار بوده است و در نسخه یک‌جا اشاره به «والد حکیم محمدباقر قمی» دارد.

جامع الفواید؛ شرح علاج الامراض؛ طب یوسفی

از یوسفی هروی، یوسف بن محمد بن یوسف (د 950ق/4-1543م).

كفایۀ منصوری؛كفایۀ مجاهدیه

از منصور بن احمد شیرازی.
همان خ 1/203 و نیز خ 2/204.

زبدةالحکمه

از دکتر پولاک نمساوی، استاد دارالفنون و پزشک ویژۀ ناصرالدین شاه (1264-1313ق)، (نک‍ : تشریح، هف‍‌ ).

پاتولوژی؛ ترجمه پاتولوژی

از دکتر کریزل فرانسوی، به آنچنان که در پایان نسخه آمده است. نسخۀ در دست دیباچه و نام مترجم را ندارد.

الحاوی؛ جامع الحاضر لصناعة الطب؛ الجامع الکبیر

از محمد بن زکریای رازی 240-320ق (نجم‌آبادی)، (251-311ق/865-923م). می‌گویند بزرگترین کار اوست، که پس از مرگش به دستور ابوالفضل بن عمید، استاد صاحب عماد و وزیر رکن‌الدوله، به کوشش شاگردانش گردآوری شده است.