عرفان

موضوع بندی

جستجوی الفبایی

التحفة النجفیة

از محمدباقر بن محمدجعفر (دیباچه). از گروه شیخیان، كه بایستی حاج میرزا محمدباقر بن محمدجعفر بن محمدصادق قهی اصفهانی همدانی (1239-1319ق/1824-1901ق) باشد (نک‍ : المعراج، هف‍‌ ).

رساله عرفانی

از ناشناس، بخشبندی نشده، در میانه‌ها از «فلک السعاده»ی علیقلی میرزا، اعتضادالسلطنه (د 1298ق) یاد می‌کند.

رسالۀ عرفانی ـ کلامی؛ وحدت الوجود

از همان شیخ عبدالقادر تختی کرد سنندجی (نک‍ : حدوث العالم، پیش از این). گفتاری است کوتاه، بخشبندی نشده، دربارۀ «عالم الغیب و الشهادة» و پیوند آن با وحدت وجود و توحید.

الكمیلیه؛ شرح حدیث ما الحقیقه

منسوب به علامۀ حلی، جمال‌الدین حسن بن یوسف (648-726ق).

تذکرة الذاکرین

از درویش محمد معروف به میرزا محمد، مشهور به محقق اردبیلی، بن سلطان محمد. نگارنده...

عین الیقین فی اصول الدین

از فیض كاشانی، ملامحمد مدعو به ملامحسن بن شاه مرتضی (1007-1091ق).

شرح حدیث انا اصغر من ربی بسنتین

از حاجی محمدجعفر مجذوبعلیشاه قراگزلو، مشهور به کبودرآهنگی همدانی فرزند صفرخان (د 1239ق).

الكمیلیه؛ شرح حدیث ما الحقیقه

از كمال‌الدین عبدالرزاق بن جمال‌الدین كاشانی (د 30 یا 35 یا 736ق)، نیز به ملاعبدالرزاق بن علی لاهیجی (د 1051ق) نسبت داده شده است (ذریعه 13/196). در گزارش همان حدیث.