عرفان

موضوع بندی

جستجوی الفبایی

کازرونیه؛ رساله کازرونیه

از علی محمد بن حسین بن طالب مازندرانی بارفروشی، ملقب به امیر، كه در شیراز در 1187ق «كمیلیه»ی كاشانی (نك‍ : هف‍‌ )، و «شرح دعای صباح» خواجویی (نك‍ : هف‍‌ ) را هنگام تحصیل در اصفهان رونویسی كرده است.

كبریت احمر؛ اوراد موظفه؛ كنز الاسماء

از مظفرعلیشاه طریقتی كرمانی.
منابع دیگر: نسخه‌ها 2/1314.

كلمات خواجه عبدالله؛ سخنان خواجه عبدالله؛ مناجات خواجه عبدالله

از خواجه عبدالله هروی و یا منسوب به او (د 481ق).
همان خ 1/204 و نیز خ 2/205.

كلمة التصوف؛ مقامات الصوفیة و معانی مصطلحاتهم

از شهاب‌الدین یحیی بن حبیش، شهید سهروردی (550 -586ق/ 1155-1190م).

کمیلیه

از حاج میرزا ابوالحسن بن حاج اسماعیل اصطهباناتی لاری، معروف به محقق (پیرامون 1250- 1338ق).

كمیلیه؛ شرح حدیث ما الحقیقه

از جلال‌الدین محمد دوانی (830 - 908ق)، به آنچنانكه در پایانه آمده است. در گزارش همان حدیث است.

الكمیلیه؛ شرح حدیث ما الحقیقه

منسوب به علامۀ حلی، جمال‌الدین حسن بن یوسف (648-726ق).

الكمیلیه؛ شرح حدیث ما الحقیقه

از كمال‌الدین عبدالرزاق بن جمال‌الدین كاشانی (د 30 یا 35 یا 736ق)، نیز به ملاعبدالرزاق بن علی لاهیجی (د 1051ق) نسبت داده شده است (ذریعه 13/196). در گزارش همان حدیث.

الكمیلیه؛ شرح حدیث ما الحقیقه

از ناشناسی كه نام خود را در دیباچه نیاورده است و می‌گوید: پیش از این گروهی از دانشمندان الهی به گزارش آن پرداخته‌اند.

گلشن راز

از شیخ محمود شبستری (د 720ق/1320م). در خاتمۀ آن آمده: از آن گلشن گرفتم شمه‌ای باز/ نهادم نام او را «گلشن راز»... به نام خویش کردم ختم و پایان/ الهی عاقبت «محمود» گردان.