گفتگو

استاد دینانی تأکید بسیاری بر خرد دارد و حکمت زاییدهٔ آن است و یکی از کسانی که در راه احیای حکمت الهی به جان کوشید، شیخ شهاب‌الدین سهروردی است. وی بر آن بود فلسفه نور را که از ایران باستان گرفته بود، با فرهنگ اسلامی سازگار کند. استاد دینانی نیز افزون بر اینکه اهل حکمت و عرفان است و با شیخ شهید همدلی دارد، از سهروردی‌شناسان است و گفته‌ها و نوشته‌های زیادی در این باره دارد. متن زیر فشردهٔ گفتگویی در همین باره است.

مدت‌های زیادی بود که می‌خواستم با استاد ملکیان گفت‌وگو کنم و از او در مورد اخلاق، زندگی متدینانه و توقع دور از انتظار برخی شهروندان در مختصات اجتماعی امروز ایران بپرسم که به شکل عجیبی می‌خواهند سایر مردم در همسویی با آنان زیست اخلاقی را برای خود معنا کنند.

کتاب «اخلاق نوشتن» از همان عنوانش، رویکرد مؤلف را آشکار می‌سازد. مجموعه مقالات حسین معصومی همدانی، ادیب و مترجمی که سالیانی است در حوزه‌های مختلف فرهنگ و زبان و تاریخ و فلسفه علم مقالاتی درخور می‌نویسد اما چندان دربند نوشتن کتاب نیست، بیانگر رویکرد کلی او به مقولۀ زبان و فرهنگ است.

کتاب «تئاتر و اسلام» نوشته ماروین کارلسون به‌تازگی با ترجمه مشترک بهزاد لطفی و الهام معدنی در نشر لگا منتشر شده است. اثری که ارتباط تئاتر با جهانی گسترده‌تر را بررسی کرده و زوایای گوناگون آن را در دوره‌های مختلف و کشورهای خاورمیانه به بحث نشسته است.

استاد عبدالمجید ارفعی متولد 1318 و از اولین فارغ‌التحصیلان ایرانی در رشته زبان‌های باستانی در مؤسسه شرقی دانشگاه شیکاگو است. او که هم‌دوره با دکتر یوسف مجیدزاده و دکتر صادق ملک شهمیرزادی در آن دانشگاه به تحصیل پرداخته، محضر استادانی همچون ساموئل نواح کرایمر، والتر هینتس، ریچارد هَلِک، ابراهیم پورداود و پرویز ناتل‌خانلری را درک کرده و بر زبان‌های «سومری»، «اَکَدی»، «ایلامی»، «فارسی باستان» و «هخامنشی» اشراف کامل دارد

روشنفکران یکی از پایه‌های اصلی انقلاب مشروطه بودند و از آن زمان تا امروز روشنفکری ایران با فرازونشیب‌های مختلف در وقایع گوناگون اجتماعی و سیاسی جامعه نقش داشته است. روشنفکران مشروطه یک پا در فرهنگ داشتند و یک پا در سیاست و این ویژگی آنها بدل به سنت روشنفکری در ایران شد.

در سال‌های اخیر توجه به اسپینوزا در میان ایرانیان رو به فزونی گرفته است و جدا از انتشار ترجمه‌هایی از آثار او، کتاب‌هایی نیز درباره این فیلسوف شهیر به فارسی برگردانده شده است. در این میان، البته حجم آثار تألیفی درباره اسپینوزا قابل مقایسه با ترجمه‌ها نیست.

اسماعیل سنگاری گفت: هدف من در این اثر انعکاس نوشته‌های تاریخ‌نگاران غیرایرانی درباره ایران است. برای همین سعی کردم از میان مباحثی که انتخاب می‌کنم از این کتاب مطالبی باشد که ما محققان ایرانی در رابطه با هردودت به آن نیاز داریم.

مهدی محبتی، پژوهشگر ادبی و استاد زبان و ادبیات فارسی تاکید دارد که یکی از مهمترین خصیصه‌های ادبیات کلاسیک فارسی درآمیختگی عمیق شاعرانگی و روایت و تعدد و تنوع شیوه‌های روایی در ادبیات منظوم داستانی بویژه داستان‌های منظوم کوتاه است.

ایران پذیرای کهن‌ترین اشکال سکونت و تمدن بوده است. با توجه به‌ طولانی‌تر بودن فرصت تعامل جامعه با محیط ایران، اهلیت به‌تمامه در آن ظهور یافته است. در واقع انسان در این سرزمین چند هزاره فرصت داشته که هر نقطه بالقوه قابل‌سکونتی را مسکون و آباد کند. یکی از نشانه‌های این موضوع آنکه تقریبا هیچ نقطه‌ای از این سرزمین را نمی‌توان سراغ گرفت که واجد نامی کهن نباشد و یا با قصه و افسانه‌ای عجین نشده باشد.