اصغر قاتل

اصغر قاتل \asqar qātel\، علی‌اصغر بروجردی، معروف به اصغر قاتل (1272-1313 ش/ 1893-1934 م)، جنایت‌کار معروف تهران، و نماد شقاوت و وحشت در میان مردم تهران و ری. 
علی‌اصغر در بروجرد زاده شد. پدرش گویا زمانی در نظام سرباز بود و هیچ‌گاه وی را ندید. علی‌اصغر در 7سالگی به‌همراه مادر، خواهر و دو برادر خود از بروجرد به کربلا رفتند و در آنجا اقامت گزیدند. پس از چندی یکی از برادرانش برای تأمین مخارج خانواده، قهوه‌خانه‌ای در بغداد دایر کرد و دیگر اعضای خانواده نیز از کربلا به بغداد نقل مکان کردند و علی‌اصغر در قهوه‌خانۀ برادرش به کار مشغول شد؛ اما گاهی به‌عنوان فروشندۀ دوره‌گرد با یک طبق آجیل و تنقلات در حوالی مدرسه‌های پسرانه پرسه می‌زد و با فروش تنقلات به پسربچه‌ها با آنان طرح دوستی می‌ریخت و کم‌کم با وعده‌هایی آنها را به خلوت می‌برد و مورد تعرض قرار می‌داد. نخستین‌بار در 14سالگی به جرم تعرض به کودکان در بغداد دستگیر شد و به زندان افتاد؛ اما سن کم او باعث شد تا جرمش خطرناک تلقی نشود و به‌زودی آزاد شود. او پس از آزادی به رفتارهای مجرمانۀ خود ادامه داد و با برملاشدن تعرضش به 5 پسربچه دستگیر، و به 9 سال زندان محکوم گشت. اصغر با گذراندن دورۀ حبس خود، در 27سالگی آزاد شد. 
علی‌اصغر پس از آزادی از زندان، تا یک ساعت از شب گذشته نمی‌بایست در خیابانهای بغداد ظاهر می‌شد و هر شب یک مأمور جلو در خانۀ او می‌ایستاد تا از خروج وی از منزل ممانعت به عمل آورد. از آنجا که علی‌اصغر در صورت ارتکاب عمل مجرمانۀ دیگری به مجازاتی سخت‌تر محکوم می‌شد، تصمیم گرفت هر بچه‌ای را که مورد تعرض قرار می‌دهد، به قتل برساند و اجسادشان را سر به نیست کند، تا لو نرود. او در بغداد 25 کودک را سر برید؛ اما در جریان آخرین جنایت، توسط کودکی دیده شد و از ترس برملاشدن جنایتهایش از بغداد متواری، و با پای پیاده و از بیراهه‌ها روانۀ زادگاهش بروجرد شد و پس از یک ماه و نیم به آنجا رسید. در بروجرد به مدت دو هفته در خانۀ خاله‌اش اقامت داشت و در این مدت، اوراق هویت ایرانی برای خود تهیه کرد. او با دزدیدن گوشواره‌های خاله‌اش بار دیگر به عراق بازگشت و هنگامی‌که قصد فروش آنها را داشت، در همان‌جا بازداشت شد و برای مدتی به زندان رفت. وی این‌بار، پس از آزادی از زندان به تهران آمد. 
علی‌اصغر در تهران به‌عنوان بامیه‌فروش دوره‌گرد، امرار معاش می‌کرد و در اطراف کاروان‌سرای حبیب زواره نزدیک به دروازۀ حضرت عبدالعظیم خانه‌ای اجاره کرده بود. او هر روز در خیابانهای تهران و ری پرسه می‌زد و اطفال بی‌خانمان را اغفال کرده، به خارج شهر می‌برد و پس از تعرض، آنان را فجیعانه به قتل می‌رساند. ادارۀ تأمینات (امروزه ادارۀ آگاهی)، صبح روز یکشنبه، 10 دی 1312، از کشف سر بریدۀ کودکی در خرابه‌ای واقع در شترخان، حوالی نجف‌آباد تهران، اطلاع پیدا کرد. با تفحص برای کشف جسد، به دو جسد بدون سر دیگر برخورد کردند. این 3 مقتول، کودکانی 10 تا 15ساله و بی‌خانمان بودند. اوایل اسفند همان سال، در محلۀ جلالیه که در آن زمان بیرون از حصار بود، سر بریدۀ دیگری پیدا ‌شد که مربوط به فردی 30ساله بود. با انتشار خبر این قتلها، بیم و وحشت مردم شهر تهران را در بر گرفت. ادارۀ تأمینات با بررسیهای بیشتر در باب این قتلها، نتیجه گرفت که قاتل یک تن است. علی‌اصغر در روز پنجشنبه، 10 اسفند 1312، زمانی که برای اختفای هشتمین قربانی خود به اطراف قنات امین‌آباد ری رفته بود، توسط مأموران ادارۀ تأمینات تهران دستگیر شد و به 33 فقره قتلهایی که مرتکب شده بود، اعتراف کرد و سرانجام در سحرگاه روز چهارشنبه، 6 تیرماه 1313، در میدان توپ‌خانه، جلو تشکیلات نظمیه، به دار آویخته شد. 
علی‌اصغر بروجردی که در میان اهالی تهران به اصغر قاتل مشهور شد، فقط به مدت دو ماه و نیم ساکن تهران بود، اما از آن زمان تا کنون نام او در اذهان عمومی مردم این شهر زنده مانده است و مثالی برای شقاوت، قساوت و بدهیبتی به شمار می‌رود. وی به حکم اعدامش معترض بود و اعتقاد داشت عده‌ای بی‌سروپا را به قتل رسانده است. اصغر قاتل در زمان اعدام 41 سال داشت و هیچ‌گاه همسری اختیار نکرده بود. 

مآخذ

«بازگشایی پروندۀ علی‌اصغر بروجردی معروف به اصغر قاتل»، خانوادۀ سبز، تهران، 1384 ش، شم‍ 140؛ «بامیه‌فروشی به نام اصغر قاتل»، ایران، تهران، 14/ 2/ 1383 ش، شم‍ 782‘2؛ «علی‌اصغر بروجردی، قاتل 33 نفر»، اطلاعات، تهران، 17/ 12/ 1312 ش. 

علی‌محمد مرادیان منفرد