ولیعصر، شهرک

ولیعصر، شهرک \ šahrak-e valī(iyy-e)ºasr \ ، شهرکی در محلۀ اراج، واقع در منطقۀ 1 شهرداری تهران. 
این شهرک از شمال به بزرگراه ارتش، از شرق به بزرگراه امام علی، از جنوب به خیابان 20متری حدفاصل خیابان گلزار، و از غرب به باغها و محلۀ اراج محدود است و طبق تقسیم‌بندی شورایاری محله‌های منطقۀ 1 شهرداری تهران جزو شورایاری محلۀ اراج به‌شمار می‌رود. 
پیشینۀ تأسیس این شهرک به اواخر دهۀ 1350 ش و اوایل دهۀ 1360 ش بازمی‌گردد. در دورۀ پیش از انقلاب اسلامی قسمتی از اراضی این شهرک، در غرب خیابان گلزار شمالی جزو حریم رودخانۀ دارآباد به‌شمار می‌رفت. بخشی از زمینهای غربی این خیابان به گفتۀ اهالی شهرک، متعلق به تیمسار سرلشکر حسن ارفع بود و بخشهایی دیگر نیز به شخصی یهودی معروف به مهندس برال تعلق داشت. 
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی در اواخر سال 1358 ش، بخشهایی از این اراضی را خریداری، و بخشی را نیز مصادره کرد و آنها را به حدود 150 قطعۀ 230مترمربعی تفکیک، و به افرادی که فاقد مسکن بودند، واگذار کرد. برای زمینهای تفکیک شده، سازمان زمین شهری تهران سند مالکیت صادر کرد که این امر سبب شد تا این اراضی در تملک خصوصی افراد قرار بگیرد. 
در شهرک ولیعصر، افزون بر تفکیک زمین برای منازل مسکونی، معابر و گذرهایی نیز در نظر گرفته شده است. خیابان گلزار از خیابانهای اصلی شهرک، و خیابانهای شهید پروین و صادقی‌مقدم از خیابانهای غربی شهرک به شمار می‌آیند. 
به‌سبب فرسوده‌بودن بافت مسکونی شهرک ولیعصر، از اوایل دهۀ 1380 ش، برخی از ساختمانهای این شهرک تخریب و نوسازی شد. امروزه درصد بسیاری از ساختمانهای این شهرک نوسازی شده، و به آپارتمانهای 4 تا 5 طبقه بدل شده‌ است. 
در این شهرک، حسینیۀ ولیعصر، درمانگاه محمد رسول‌الله، دو مدرسه، یک پارکینگ عمومی و یک بوستان وجود دارد.

شیوا جعفری