پاپف

پاپُف، نخستین مجسمه‌ساز موزۀ مردم‌شناسی ایران در سالهای 1316- 1319 ش / 1937-1940 م. دربارۀ او آگاهی اندکی در دست است. وی از مهاجران قفقازی مقیم تهران بود و نخستین‌بار به سفارش موزۀ مردم‌شناسی پیکره‌هایی از گونه‌‌های قومی و صنفی مردم ایران را ساخت. این مجسمه‌ها چون از خمیر کاغذ ساخته می‌شدند، به مجسمه‌های مقوایی شهرت یافتند. 
تا پیش از 1320 ش موزۀ مردم‌شناسی 10 پیکره از ساخته‌های پاپف را در اختیار داشت (سمسار، 20). برپایۀ عکسهای سال 1319 ش موجود در آن موزه (علی‌آبادی، 23-30) می‌توان مجسمه‌های مقوایی پاپف را بدین‌ قرار یاد کرد: 1. پیکره برای لباس زنانۀ کرد؛ 2. پیکره برای لباس درویشی؛ 3. پیکره برای لباس زنانۀ لُر؛ 4. پیکره برای لباس مرد ترکمان؛ 5. پیکره برای لباس مردانۀ مریوانی؛ 6. پیکره برای لباس زنانۀ شهری قبل از برداشتن حجاب؛ 7. پیکره برای لباس مردانۀ کُرد حوزۀ مهاباد؛ 8. پیکره برای لباس مستوفـی؛ 9. پیکره برای لباس مردانۀ کلهر؛ 10. پیکره بـرای لباس زن کُـرد سنندجـی (نیـز نک‍ : دالوند، 341؛ سمسار، 22).

مآخذ

 دالوند، حمیدرضا، «تاریخ پژوهشهای فرهنگ مردم و مردم‌شناسی ایران، سرگـذشت موزۀ مردم‌شناسـی (6)»، فصلنامۀ فرهنگ مردم، تهـران، 1387 ش، شم‍ 26؛ سمسار، محمدحسن، «دیداری از کارگاه مجسمه‌سازی ادارۀ کل موزه‌ها و فرهنگ عامه»، هنر و مردم، تهران، 1343 ش؛ دورۀ 3، شم‍ 27؛ علی‌آبادی، تقی، «قرن نوزدهم و پیدایش علم مردم‌شناسی»، ایران امروز، تهران، 1319 ش، شم‍ 4.

حمیدرضا دالوند