شورکاب، چشمه

شورکاب، چشمه \ češme-ye šūrkāb \ ، چشمه‌ای در محلۀ قدیمی شورکاب شهر لواسان. 
دربارۀ وجه تسمیۀ این چشمه آمده است که در گذشته در این محلۀ قدیمی، چشمۀ آب شوری وجود داشت؛ از همین‌رو نام آن به شورآب، و به‌تدریج به شورکاب بدل شد. 
از گذشته تا به حال در اطراف چشمه طایفه‌هایی از لواسانیها ازجمله طایفه‌های یونسی سینکی، حصاری، حصار شورکابی، شورکابی، سکندری شورکابی، شریفی، اتحاد، چناری و خداوردی سینکی سکونت داشتند. 
محلۀ شورکاب و اطراف چشمه به دو بخش تقسیم شده بود: یک بخش به محلۀ پی‌نسار پایین و بخش دوم به بالا نسار مشهور بود. تعدادی از اهالی پی‌نسار پایین و بالا نسار جزو رعیتهای مالکان اصلی شورکاب یعنی شریفی و اتحاد بودند. قسمت شرقی محلۀ شورکاب در تصرف خانواده‌های خداوردی و خرده‌مالکان بود. از حدود 200 سال پیش شش‌دانگ شورکاب توسط میرزا اسماعیل خان عکاسباشی تصرف شد و در اختیار کشاورزان لواسانی قرارگرفت. 
پس از چندی، کل زمینها در اختیار دو نفر از طایفه‌های اتحاد و شریفی قرارگرفت. پس از اینکه این دو نفر مِلک شورکاب را خریداری نمودند، از طرف دولت مرکزی بخشنامه‌ای در خصوص اصلاحات ارضی صادر شد؛ در نتیجه   از زمینها برای کشاورزان، و بقیۀ آن برای اربابان باقی ماند. بعدها به مرور زمان زمینها قطعه‌بندی شد و توسط مالک اصلی به فروش رسید. 
در واقع آب چشمۀ شورکاب امروزه در داخل زمین و ملک شخصی یکی از اهالی لواسان قرارگرفته، و از باغ این شخص عبور کرده، سپس وارد خیابان اصلی شده است و به سمت شرق شهر جریان دارد. امروزه دیگر مانند گذشته چشمۀ شورکاب استفادۀ عمومی ندارد و کاملاً شخصی شده است. 

مأخذ

 راکی، قاسم (از اهالی قدیم لواسان)، گفت‌وگو با مؤلف. 

سیما صفری