دارآباد، دره

دارآباد، دره \ darre-ye dār-ābād\ ، دره‌ای فراخ و طولانی واقع در شرق قلۀ توچال حدفاصل یال دارآباد و یال سوئک (یال شاه‌آباد) از انشعابات قلۀ کلک‌چال. این دره در جهت شمال به جنوب امتداد دارد و در شمال از زیر قلۀ سیاه‌بند آغاز می‌شود و سرانجام، در روستای دارآباد پایان می‌یابد. 
درۀ دارآباد حدود 500‘6 متر درازا دارد و اختلاف ارتفاع میان دو نقطۀ آغازین و پایانی آن حدود 120‘1 متر است. هرچه از پایین به سمت شمال دره پیش رویم، فاصلۀ عرضی بلندیها بیشتر می‌شود. درۀ دارآباد دارای انشعابات بسیاری از دره‌های کوچک و بزرگ است که آب رودخانه‌های خود را به رودخانۀ دارآباد می‌ریزند و بر لطافت و تازگی هوای این دره می‌افزایند. درۀ دارآباد در قسمت انتهایی خود دو شاخه می‌شود و یک دره از سمت چپ آن منشعب می‌گردد و به سمت یال پیازچال می‌رود. 
راه ورود به درۀ دارآباد از محلۀ دارآباد و انتهای خیابان پورابتهاج (جادۀ دارآباد) است. به‌سبب پر آب بودن رودخانۀ دارآباد بیشتر مسیر پیاده‌روی در طول دره کمی بالاتر از کف دره، و همواره در نزدیکی آب است. در طول مسیر دره، آبشارهای کوچک و بلندی وجود دارد که سرسبزی و زیبایی خاصی به آن داده‌اند. درۀ دارآباد در فصل زمستان بسیار پر برف، و از منطقۀ یال کلاغ‌میزان به بالاتر خطر ریزش بهمن در دو طرف زیاد است. 
راه‌پیمایی در درۀ دارآباد از ابتدا تا انتهای آن به حدود 5/ 3 تا 4 ساعت وقت نیاز دارد، از طریق پیمایش در این دره می‌توان به قله‌هایی نظیر دارآباد، چمبره‌بند، سیاه‌بند، کلک‌چال و دیگر قله‌های منطقه دست یافت.

مجید یاسینی