ابراهیم، امام زاده

  ابـراهـیـم، امـامـزاده \ emām-zāde ebrāhīm\ ، امامزاده‌ای در محلۀ پس‌قلعه، واقع در منطقۀ دربند شمیرانات. 
به باور اهالی منطقه، امامزاده ابراهیم فرزند حضرت امام موسى کاظم (ع) است. تمثالی از آن حضرت به رقم محمد مُدبر به تاریخ صفر 1346 بر سردر ایوان بقعۀ امامزاده وجود دارد که در بالای آن نوشته شده است: «شاهزاده ابراهیم بن موسی بن جعفر (ع)» (بلاغی، 39؛ تحقیقات ... ). در زیارت‌نامۀ آن حضرت نیز این نَسَب به همین‌گونه آمده است (قس: سروقدی، 29، که نسب این امامزاده را منسوب به حضرت امام حسن مجتبى (ع) دانسته است). 
ساختمان این امامزاده دارای بقعه‌ای سنگی و چهارگوش کوچک و غیرمنظم به طول 4 متر و عرض کمتر از آن است. ایوانی نیز در خاور، مدخل آن را تشکیل می‌دهد و ضریح کوچک مشبک چوبی به طور مورب درون آن قرار دارد که هیچ اثر قدیمی و صنعتی در آن دیده نمی‌شود (مصطفوی، 1/ 237). بخشهایی از دیوار این بقعه آینه‌کاری شده است (تحقیقات). 
امامزاده ابراهیم مشرف به محلۀ پس‌قلعه است و از آنجا می‌توان قلۀ توچال، آبشار دوقلو، هتل اوسون و پناهگاه شیرپلا را به وضوح دید («سفری ... »، بش‍‌ ). به گفتۀ اهالی محل، خادمی امامزاده ابراهیم سالیان متمادی برعهدۀ خاندان آبشاری است و نسل اندر نسل در این خاندان موروثی است و این خانواده در صحن آن امامزاده قهوه‌خانه‌ای دارند (تحقیقات). 
برای دسترسی به بقعۀ این امامزاده، پس از گذر از میدان دربند، دو مسیر وجود دارد: یکی مسیری است که به صورت پیاده، پس از گذشتن از سربند و قدری کوه‌پیمایی به دهستان پس‌قلعه می‌رسد؛ مسیر دوم مسیری است که از میدان دربند با تله‌سیژ طی می‌شود (حبیبی، 25). 

مآخذ

بلاغی، عبدالحجت، تاریخ تهران، قسمت شمالی و مضافات، شمران قدیم، قم، 1350 ش؛ تحقیقات میدانی مؤلف؛ حبیبی، حسن، امامزاده‌ها و تربت برخی از پاکان و نیکان، تهران، 1388 ش؛ سروقدی، محمدجعفر، بقاع متبرکۀ استان تهران، تهران، 1384 ش؛ «سفری کوتاه به امامزاده ابراهیم»، همشهری آنلاین (مل‍‌ )؛ مصطفوی، محمدتقی، آثار تاریخی طهران، تهران، 1361 ش؛ نیز: 

Hamshahrionline, www.hamshahrionline.ir. 
حسن موسوی‌زاده