آبک، قنات

آبک، قنات \ qanāt-e ābak\ ، قناتی به طول 100 متر، واقع در درۀ شرقی امامزاده قاسم در محلۀ آبک. امروزه نیز این قنات در این دره در محلی معروف به پشت سنگ دوقلو فعال است و از آب آن برای مصارف کشاورزی استفاده می‌شود (مالکی، 153).
درگذشتۀ نه‌چندان دور آب این قنات به درون دو استخر کوچک که برای آب‌تنی در نزدیک مظهر آن ساخته شده بود، می‌ریخت. اهالی آب این قنات را برای معالجۀ بیماریهای پوستی، مثل گال مؤثر می‌‌دانستند. این دو استخر که یکی از آنها به زنان، و دیگری به مردان اختصاص داشت، با دیواری از هم جدا می‌شد. استخر زنانه در پشت دیوار قرار داشت. امروزه از این دو استخر چیزی باقی نمانده است. همچنین یک قهوه‌خانه در زیر سایۀ درختان در کنار این دو استخر وجود داشت که اهالی روستا و مسافران در آنجا پذیرایی می‌شدند (ستوده، 1/ 44، 45، 49؛ لطفی، 54، 58).

مآخذ

ستوده، منوچهر، جغرافیای تاریخی شمیران، تهران، 1371 ش؛ لطفی، سهند، امامزاده قاسم، تهران، 1386 ش؛ مالکی، احمد و احمد خورسندی آقایی، قنات در ایران، مطالعۀ موردی قنوات شهر تهران، تهران، 1384 ش.

شیوا جعفری