یکی از اشتغالات و تعلقات نگارنده از دیرباز، پژوهش در باب قلمرو تاریخی زبان فارسی از کهن‌ترین ایام تا به امروز و یادکرد و گرامیداشت مأموران فرهنگی آن بوده است. در این راستا ضمن کوشش در ترسیم مسائل و موقعیت کنونی زبان فارسی در جهان و ارائه تدابیر و گزارش لازم برای تقویت مبانی و گسترش آن به نهادهای متولی، مجالست و گفتگو با عالمان و استادان و پژوهشگران و سخنورانی نیز مد نظر بوده که عُلقة خاصی به فرهنگ و ادب ایران و پیشینة تاریخی و فرهنگی خود
اگر قرار بود چنگیز یا استالین به خاطر جنایت‌هایشان محاکمه شوند، کدام کارشان زیانبارتر و نادرست‌تر و گناهکارانه‌تر از باقی به چشم می‌آمد؟ زمانی که تباهی اخلاق از حدی چشمگیرتر باشد، معیارهای داوری و چارچوب قضاوت دستخوش تردید و تزلزل می‌شود. ممکن است دردناک بودنِ زندگی تبعیدیانی که به امر استالین از قلمرو ایرانیِ سغد و خوارزم و مرو به سیبری فرستاده شدند، چندان بر روحیه ما اثر بگذارد که پیامدهای زیست محیطیِ وخیم و مهیبِ سیاست‌های عمرانی نابخردانه این سیاستمدار را نادیده بگیریم. یکی از جریان‌های اجتماعی معاصر که به خوبی در جرگه این اغتشاش‌گرانِ عرصه داوری می‌گنجد، داعش است. صحنه‌های مخوف سر بریدن‌ها و آدم‌سوزاندن‌ها چندان بر ذهن و خاطر سنگینی می‌کند که چه بسا زیر این فشار مجالی برای اندیشیدنِ عقلانی و داوریِ منصفانه باقی نمی‌ماند.
با بررسی ریشه‌های پیدایش و سیر تکوینی و تکاملی سازها در هر قوم و ملتی -که مبحث مهم کرونولوژی سازها را در برمی‌گیرد- ناخودآگاه با تاریخ تمدن، دیرینه فرهنگی، آداب و رسوم اجتماعی و روحیات آن قوم و ملل آشنا شده و تبادلات و تعاملات فرهنگی هنری آنها بیش از پیش آشکار خواهد شد. بررسی تاریخ موسیقی یک قوم، در حقیقت بررسی تاریخ تمدن و فرهنگ آن قوم بوده و بی‌تردید، «تکامل سازها بر تاریخ فرهنگ ملل مبتنی است.» (مسعودیه، محمدتقی- مبانی اتنوموزیکولوژی- ص 227) در ملل متمدن و پیشرفته‌تر، مختصات تصویری ساز و آلات و اساساً نظام ساختار حاکم بر موسیقی آنها تکامل یافته و پیچیده‌تر است. این پیچیدگی در سازهای ایرانی در نهایتِ سادگی است.
دکتر یوسف اباذری، برادر و همکار دانشگاهی بزرگوارم و استاد دردمند و برجستة جامعه‌شناسی کشور، در هفتم اردیبهشت ماه امسال، در همایش «هشت دهه علوم اجتماعی در دانشگاه تهران» به ظاهر حملاتی را به فلسفه داشتند و اظهار کردند که چگونه فلسفه و تلاش به منظور کشف یا برساخت مقولات تازه، در کنار روان‌شناسی، جامعه‌شناسی تجربی را به حاشیه رانده‌‌است.
اشاره:گفتمان سنت یا تجدد به مفهوم امروزی در اعصار قدیم رایج نبود. در اعصار قدیم معمولاً در عین حفظ سنت، نوآوری‌هایی هم می‌کردند. این نوآوریها مخصوصاً در ادبیات بیشتر ناظر به «محتوا» بود؛ حال آنکه در عصر جدید بیشتر ناظر به «فرم» است یا به نحوی با تغییر فرم هم همراه است. بر این اساس باید سعدی را متجددی دانست که با حفظ اعتدال بیشتر در زمینة معنی و گاهی البته فرم دست به نوآوری‌هایی زده است. آنچه در پی می‌آید، شواهد و دلایلی است مبنی بر این امر. و گفتنی است که این نوشتار پیشتر در دفتر هجدهم «سعدی‌شناسی» به چاپ رسیده است.
به یاد مرحوم شیخ غلامحسین تبریزی عبدخدائی من در سال ۱۳۰۸ در مشهد مقدس به دنیا آمدم و تا شش سالگی خانواده ما زندگی آرامی داشتند. تا در سال ۱۳۱۴ که مرحوم پدرم حاج‌شیخ عباسعلی محقق واعظ خراسانی در واقعه مسجد گوهرشاد به دنبال منبری که علیه رضاخان رفتند، به مدت سه سال در زندان قصر تهران به سر بردند و در سال ۱۳۱۷ پس از آزادی ایشان، خانواده به تهران منتقل شدند.
حوزۀ علوم انسانی همان حوزۀ فهم است. روح انسان فقط می تواند چیزی را بفهمد که خود آفریده است. هر چیزی که روح انسان خود را در آن متعین کرده است درون حوزه علوم انسانی قرار می گیرد.
در کمتر مقوله‌ای در کشور تا این‌حد وحدت نظر وجود دارد. اخبار رسمی، روزنامه‌ها، خبرگزاری‌ها، شبکه‌های مجازی و هرآنچه رسانه قلمداد می‌شود، یک‌صدا و بااطمینان از «تخریب هرروزه محیط زیست» و «نابودی قریب‌به‌وقوع تمام آن» سخن می‌گویند. تصاویر و اخبار رسانه‌های محیط زیستی، جملگی سیاه و نومیدکننده و مرگ‌آلود‌اند و آن‌قدر تکرار شده‌اند که به یک باور عمومی تبدیل شده‌اند و اگر کسی جمله‌ای خلاف این سیل توفنده عنوان کند، متهم به سیاسی‌کاری، سفیدنمایی، توجیه‌کردن بی‌کفایتی دولتی‌ها،
فلسفه خوانده بود اما تاریخ را خوب می‌دانست؛ اصلاً خود، زبان گویای تاریخ بود. گذشته‌اش هم سندی بر همین مدعا است. در جوانی شیفته «چپ» آن هم از نوع روسی اش بود. او کمونیسم استالینی را با گوشت و پوست و خون لمس کرده بود و می‌دانست در پس پرده آهنین شوروی - که برای چپگراهای ایرانی یا همان توده‌ای‌ها، «بهشت» محسوب می‌شد - چه می‌گذشت.
زنده‌یاد نادر ابراهیمی را می‌توان از افراد نسلی دانست که تحولاتی بسیار جدی در عرصه‌های مختلف فرهنگ و ادبیات ایجاد کردند. او در حوزه‌های مختلف از جمله داستان بزرگسال و کودک و نوجوان به خلق اثر پرداخت. اگر به بررسی آثار وی در رمان و داستان کوتاه بپردازید به کارهای خوبی برمی‌خورید که برخی از آنها به واسطه درخشش‌شان هنور در ذهن نویسندگان و مترجمان هم نسل من باقی مانده‌اند.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید