اخبار

بیش از چهار دهه زندگی‌اش صرف ترجمه شده است. حتی بواسطه آثار ارزشمندی که از ادبیات آلمانی به فارسی برگردانده، شش سال قبل طی مراسمی از سوی «انستیتو گوته» به‌عنوان برگزیده سال 2013 معرفی شده و به او مدال گوته اعطا شد، آلمانی‌ها از او به‌عنوان فردی یاد می‌کنند که نقشی جدی در برقراری ارتباط فرهنگی میان آلمانی‌ها و مخاطبان ایرانی ایفا کرده است.

محمود حسینی‌زاد معتقد است: باید کارهای قابل عرضه و قابل ترجمه نوشته شود و ما همگام با ادبیات جهانی بخوانیم و بنویسیم. ما باید از لحاظ تکینک و زبان خود را با ادبیات جهان همگام کنیم و تکنیک و محتوایی را عرضه کنیم که جهان‌شمول باشد.

در سال‌های اخیر باوجود انتشار داستان‌هایی ارزشمند، داستان ایرانی هنوز مخاطب خود را پیدا نکرده است. شاهد این ماجرا شمارگان اندک کتاب‌های منتشر شده است. کتاب‌هایی که در بیشتر مواقع به چاپ دوم هم نمی‌رسند. وضعیت رمان‌های ترجمه شده کمی بهتر است. بعضی از منتقدین با پیش‌کشیدن این تفاوت، دلیل این موضوع را فقدان آموزش درست داستان‌نویسی می‌دانند.

بسیاری از ما محمود حسینی‌زاد را به عنوان مترجم توانمندی می‌شناسیم كه آثار مشهوری از نویسندگان آلمانی‌زبان را با برگردان او خوانده‌ایم اما آقای مترجم پیش از اینكه برای ترجمه آثار دیگران دست به قلم شود، نمایشنامه‌های گوناگونی را نوشته بود؛ نمایشنامه‌هایی كه البته هیچ یك بخت اجرای صحنه‌ای پیدا نكردند و هر یك به دلیلی با دری بسته رو به‌رو شدند. او بعدها شوق نوشتن را در ترجمه آثار دیگر نویسندگان یافت و با تسلطی كه به زبان آلمانی داشت، شم ادبی خود را به كار گرفت و آثار گوناگونی را از این زبان به فارسی برگرداند.

محمود حسینی‌زاد گفت: نابسمانی کتاب‌های دیجیتال بازمی‌گردد به بی قانونی لانه کرده در بخش‌هایی از صنعت نشرمان. در واقع ناشر می‌خواهد حق و حسابی برای مولف در نظر نگیرد و یک شرکت دیجیتال هم می‌خواهد همین کار را با ناشر بکند.

محمود حسینی‌زاد را از سال‌های دور، آنها كه با ترجمه نمایشنامه‌های آلمانی‌زبان آشنایی داشتند، به یاد می‌آورند. حسینی‌زاد مترجم چند نمایشنامه از برتولت برشت بود و در اوایل كار نمایشنامه می‌نوشت، اما پس از چند سالی غیبت، در دهه ٨٠ دوباره به عرصه چاپ و نشر كتاب بازگشت و این بار با قدرت بیشتری در حوزه ترجمه و داستان‌نویسی حضور پیدا كرد، این حضور تا حدی پررنگ بود كه معرفی و ترجمه بخشی از نویسندگان روز آلمانی زبان را در ایران مدیون ترجمه‌های مهم آقای حسینی‌زاد هستیم؛ ترجمه‌هایی كه تا پیش از این صورت نگرفته بود و ما با ادبیات آلمانی زبان دوران حاضر آشنایی چندانی نداشتیم.

این‌روزها دو ترجمه از محمود حسینی‌زاد از طرف نشر افق منتشر شده است. یکی مجموعه داستانی به نام «موبایل، داستان‌هایی در سبک‌وسیاق گذشته» از اینگو شولتسه، نویسنده آلمانی و دیگری رمانی کوتاه با عنوان «آقای آدامسون» از اورس ویدمر، نویسنده سوییسی. اینگو شولتسه پیش از این با دو داستان کوتاه که با ترجمه حسینی‌زاد در مجموعه «آسمان خیس» چاپ شده بود به خواننده فارسی‌زبان معرفی شده بود و چندسال پیش هم سفری به ایران داشت. اتحاد دو آلمان و برداشتن دیوار برلین و پیامدهای اقتصادی و اجتماعی این واقعه یکی از درونمایه‌های تکرارشونده در داستان‌های شولتسه است؛ داستان‌هایی که در آنها جامعه از خلال روابط آدم‌ها و سرگذشت آنها واکاوی می‌شود.