اخبار

جلسه نقد و بررسی کتاب «فوکو و ادبیات داستانی: کتاب تجربه» نوشته تیموتی الیری و ترجمه فرهاد اکبرزاده، عصر چهارشنبه 10 مرداد با حضور بهمن نامورمطلق، مجتبی گلستانی و مترجم کتاب در سرای اهل قلم برگزار شد.

فوکو در اواخر عمرش به مساله نئولیبرالیسم پرداخته‌، اما نگاه فوکو در این زمینه کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. عده‌ای چون دنیل زامورا تفسیرهای سنتی‌ای را که در آثار و سخنرانی‌های سال‌های آخر میشل فوکو وجود دارد، نادرست می‌دانند و معتقدند سایه چپ روی فوکو باعث شده است چهره‌ای نقد‌ناپذیر از او بسازند و آثار وی را از واقعیت دور کنند. متن زیر بخشی از مقاله و متن گفت‌وگوی دانیل زامورا در مجله اینترنتی jacobinmag است.

روشنگری قرن هجدهم یکی از مهم ترین بنیادهای فرهنگ مدرن است و می توان فلسفۀ معاصرغرب را دیالکتیک و گفت وگوی روشنگری و جریان های منتقد آن دانست.گرچه سابقۀ مضامین فکری روشنگری را در اواخر قرون وسطی و حتی قبل از آن ریشه یابی کرده اند، برای نخستین بار در جستار روشنگری چیست؟ (و البته به نحو تلویحی در نقد های سه گانه و آثار سیاسی ) کانت است که روشنگری و وضع مدرن صورت بندی فلسفی خود را می یابد.

بالاخره تكلیف ما ایرانیان فارسی زبان كه عمدتا با ترجمه یا متن‌های انگلیسی زبان سر و كار داریم و در به در دنبال نظریات نو و جدید می‌گردیم تا وضعیت خودمان را با كمك آن توضیح دهیم، با میشل فوكوی فرانسوی چیست؟ متفكری كه آثار متعددی از او و درباره او به فارسی ترجمه شده است، در كنار آثار كثیری كه از جنس مقاله و كتاب درباره‌اش تالیف شده است. با این همه هنوز برخی خوانندگان پر و پا قرص او كه عمدتا به متن اصلی آثار او را می‌خوانند، معتقدند این برداشت‌ها نادقیق و تحریف شده است.

گفتمان، يكي از مفاهيم كليدي در انديشه فوكو است. در نزد وي، گفتمان‌ها «اعمالي هستند كه به‌طور سيستماتيك، شكل‌دهنده موضوعاتي هستند، كه خود سخن مي‌گويند.

بدون شک، فوکو را باید در شمار مهم‌ترین و تاثیرگذارترین فیلسوفان قرن بیستم جای داد. ترجمه و انتشار آثار فوکو از زمان حیات کوتاه اما بسیار پربار او به زبان‌های انگلیسی و اغلب زبان‌های زنده دنیا از جمله فارسی آغاز شد و مباحث وی به‌ویژه در نظریه‌پردازی مفهوم قدرت به مثابه شالوده اساسی جامعه مدرن، به سرعت در تمام جهان گسترش یافته و به اندیشه‌ها، کتاب‌ها و رساله‌ها و پژوهش‌های بی‌شماری دامن زد.