اخبار

عظمت شاهنامه فردوسی و رواج اشعار و نسخ آن در سراسر ایران زمنی، موجب شد كه داستان های آن دهان به دهان بر سر هر كوی و بازاری نقل شود وعارف و عامی به یاد روزگار پرشكوه ایران پیش از اسلام، آن قصص حماسی را به خاطر سپارند و شاهنامه تنها كتاب ملی ایرانیان به شمار آید. تكرار این داستانها شرف انگیز و مرد پرور كه از روح بزرگمنش وافتخار آفرین دهقان طول حكیم ابوالقاسم فردوسی سرچشمه گرفته بود نه تنها، باعث تحریك حس غرور ایرانیان در احیای روح میهن پرستی ایشان در برابر تازیان و تركان شد، بلكه در دیگر شؤون اخلاقی وتخیلات عالی انسانی آن قوم نیز اثر گذاشت.

نقدی بر مقایسه روانکاوی لکانی با عرفان و شعر ایرانی بیشترین سهم ما از تولیدات فکری غرب در زمینه‌های مختلف، در غیاب نظام آکادمیک و تولید علم درخور، ناچیز بوده که از رهگذر کوشش‌های فردی و فرایندهای نامنظم بدون پشتوانه‌های نظری لازم به ‌دست رسیده است. اغلب آنچه اکنون در دسترس است محصول کوشش‌هایی فردی بوده که بخشی از آن را مفتخرانه «ماجراجویی‌های فکری» نامیده‌اند، ماجراجویی‌ها و ذوق فردی که گاه با خلاقیت‌هایی نیز توأم بوده، اما اغلب چون در مقوله‌ی «ماجراجویی» گنجیده، شریطه‌ی خود را نشناخته و مقلدانه و بدون توجه به وضع تاریخی ایران بوده است، به آشفتگی فکر دامن زده‌اند.

امروزه‌ یكی‌ از تأسف‌بارترین‌ گرایشهای‌ غالب‌ در بعضی‌ از مناطق‌ خاص‌ جهان‌ اسلام‌، اقتباس‌ بعضی‌ مكاتب‌ و اندیشه‌های‌ احیاناً مُد شده‌ در غرب‌، و چسباندن‌ پسوند «اسلامی‌» به‌ آنهاست‌. چنین‌ است‌ كه‌ ما شاهد اصلاحاتی‌ همچون‌ «دموكراسی‌ اسلامی‌»، «سوسیالیسم‌ اسلامی‌» یا «راسیونالیسم‌ اسلامی‌» و غیره‌ هستیم‌. این‌ گرایشها سعی‌ می‌كنند با مدرن‌ نشان‌ دادن‌ و به‌ روز كردن‌ اسلام‌، آن‌ را قابل‌ پذیرش‌ سازند و بدین‌ طریق‌ با تقلیل‌ و فروكاستن‌ اسلام‌ از یك‌ مجموعه‌ی‌ تام‌ اصول‌ و مبانی‌ و از یك‌ جهان‌بینی‌ كامل‌، به‌ صفتی‌ كه‌ اسمی‌ را توصیف‌ می‌كند، آن‌ را تحریف‌ می‌كنند. به‌ طوری‌ كه‌ این‌ كاربرد معنا و مفادی‌ كاملاً متفاوت‌ با آنچه‌ در چارچوب‌ فكری‌ تمدن‌ غربی زاینده‌ی‌ این‌ اصطلاحات‌ از آنها اراده‌ می‌شود، پیدا می‌كند.

عصر روز شنبه، سوم آبان‌ماه، بزرگداشتی برای میرسیدعلی همدانی در محل موزه ملی ایران برگزار شد که به مناسبت ثبت نام او در فهرست مشاهیر یونسکو برای سال 2014 – 2015 بود. در این نشست ابوذر ابراهیمی ترکمان - رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی -، میرسیدعلی همدانی را شخصیتی متفاوت در عرفان خواند وگفت: میرسیدعلی همدانی شخصیتی است که با عرفای دوران خود تفاوتی عمده دارد. در عرفان بعضی معتقدند طریقت، شریعت و بعد حقیقت مطرح است اما برخی شریعت را حذف می‌کنند؛ یعنی مسیر را جز هدف نمی دانند. اما میرسیدعلی همدانی جزو این دسته نیست و قواعد پیمودن راه جز مسیر عرفا می‌داند. او از دلباختگان سیدنجم‌الدین کبری، موسس سلسله کبرویه است که کبرویه با شریعت عجین است.