اخبار

بی‌تردید ادبیات فارسی مهم‌ترین و مشهورترین بخش سنت فكری و فرهنگی ما ایرانیان است كه از رهگذار سده‌ها باقی مانده و عموم فارسی‌زبانان مخاطب پیگیر آن هستند.

حداد عادل می‌گوید: تاریخ کهن ایران و تاریخ اسطوره‌ای که مکتوب نشده مایه اصلی شاهنامه است و فردوسی مسلمان شیعه از زبان خود آن را نقل کرده و این موضوع به‌گونه‌ای است که ایرانیان که به اسلام دلبستگی داشتند و دارند، احساس نکردند تضاد و تقابلی بین ملیتی که او می‌گوید و دین اسلامی که مردم به آن پایبند هستند، وجود دارد. او در این کتاب دوگانگی و دوقطبی ایجاد نکرده اما هویت ایرانی را نشان داده است.

محمود شالویی از برگزاری همایش بزرگداشت حکیم فردوسی در سطح ملی و بین‌المللی در روز ۲۵ اردیبهشت‌ماه مصادف با روز بزرگداشت این حکیم بزرگ پارسی خبر داد.

تفکر حکمت مشرقی دارای یک نوع گنوس یا معرفت نجات بخش است که‌ می‌تواند پاسخگوی نیاز انسان در هرجای کره زمین باشد و این ربطی به جغرافیای ایران ندارد.

کتاب شاهنامه مثنوی‌یی حماسی است که گویی مهمترین سند عظمت زبان فارسی محسوب می‌شود. از این منظومه‌ی چهل و هشت هزار بیتی [و یا پنجاه هزار و اندی بیتیِ برخی از چاپ‌ها] تصحیح‌های متعددی چون چاپ مسکو، لندن، هند، فریدون جنیدی و جلال خالقی مطلق صورت گرفته است.

۲۵ اردیبهشت‌ماه روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی، شاعر حماسه‌سرای بلندآوازه ایران‌زمین است که با اثر سترگش "شاهنامه" به زبان پارسی حیاتی دوباره بخشید و نامش تا همیشه تاریخ با زبان فارسی ماندگار شد.

توس همواره منطقه جدال و درگیری به‌منظور مقابله و مبارزه با سلطه بیگانگان و زادگاه دو حماسه‌سرای بزرگ ایران یعنی دقیقی و اسدی طوسی بود. در نقل قولی مشهور، جنازه فردوسی به‌دلیل شیعه بودن، به گورستان شهر راه داده نشد و ناچار او را در باغ خودش در شهر طابران توس، نزدیک به دروازه شرقی رزان به خاک سپردند. مدفن وی زیارتگاه اهل دانش و معرفت بود و با وجودی‌که بارها ویران شد، از نو ساخته می‌شد.

مراسم بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و گرامیداشت روز زبان و ادب فارسی به همت انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار می‌شود.

همایش مجازی بین‌المللی «حکیمان خراسان؛ از حکیم توس تا حکیم نیشابور»، دیروز به همت انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار شد.‌

استادان زبان و ادب فارسی در منطقه فرهنگی اکو در وبینار پاسداشت زبان و ادبیات فارسی و روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی در این منطقه درباره فردوسی و شاهنامه او سخن گفتند و زبان فارسی را مظهر یگانگی ایران‌زمین فرهنگی دانستند.