مراسم بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و گرامیداشت روز زبان و ادب فارسی به همت انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار میشود.
همایش مجازی بینالمللی «حکیمان خراسان؛ از حکیم توس تا حکیم نیشابور»، دیروز به همت انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار شد.
استادان زبان و ادب فارسی در منطقه فرهنگی اکو در وبینار پاسداشت زبان و ادبیات فارسی و روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی در این منطقه درباره فردوسی و شاهنامه او سخن گفتند و زبان فارسی را مظهر یگانگی ایرانزمین فرهنگی دانستند.
دکتر احمد تمیمداری در یادداشت اختصاصی برای ایبنا نوشت: پس از ترجمه شـاهنامه به ديگر زبانهای زنده جهان، دگرگونیهای مثبت و تكامل اجتماعی را در جوامع وابسته به آن زبانها، شاهد هستيم.
حداد عادل در نشست مجازی پاسداشت زبان و ادبیات فارسی و بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی گفت: فردوسی با شاهنامه خود حماسه جاودانهای آفریده که تنها متعلق به یک ملت و کشور نیست، بلکه حماسه ملتهای این منطقه است.
در ابتدا سالروز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و روز پاسداشت زبان فارسی را گرامی میداریم. بزرگداشت فردوسی، بزرگداشت هویت قومی، زبانفارسی و هویت ملی ایران است و هر قدمی که در این مسیر برداریم، در راه خودشناسی و هویتقومیمان برداشتهایم. ما بیشتر از هر چیزی به این هویت نیازمندیم چنانکه به پدران خود و به شناسنامه خود نیازمندیم.
بیست و پنجمین روز اردیبهشت به نام فردوسی حماسه سرای بلند آوازه ایرانی و شاعر شهیری است که میراثی از حکمت ایرانی را در قالب نظم پارسی ابدی و زبان و اندیشه پارسی را ماندگار کرد.
میرجلالالدین کزازی شاهنامهپژوه عقیده دارد: شمار زنان نیک، پسندیده، ستوده (در شاهنامه) بیش از مردانی است که از این ویژگی ها برخوردارند؛ ما زنانی را در شاهنامه مییابیم که به راستی برتر از مردانند.
این روزها به شاهنامه و فردوسی فکر میکنم و اینکه چطور ایدئولوژیها و گفتمانهای متعدد و متنوع در طول تاریخ آنها را مصادره به مطلوب کردند تا از این نمد کلاهی برای خودشان بدوزند و از این انگور به آبی برسند. مثلا تیموریان غیر ایرانی، در کارگاههای هنری شان یکی از گرانترین شاهنامههای جهان را تولید کردند (شاهنامه بایسنقری) و سپس با صحنه آرایی در جهان متن این گمان نادرست را به ذهن بیننده القا کردند که میان شاهان شاهنامه و سلاطین تیموری تناسب و تجانسی هست.
فردوسی از دیرباز از همراهان همیشگی ذهن و ضمیر ایرانی بوده است. اثر او شاهنامه در تار و پود فرهنگ ایران تنیده شده است و فراتر از یک کتاب ادبی، به اثری هویتساز تبدیل شده است. اما اطلاعاتی که ما درباره زندگی فردوسی داریم تا چه میزان مستند است؟ چه اطلاعاتی درباره سرچشمههای شاهنامه و منابع شکلدهنده به آن داریم؟
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید