اخبار

تصحیح انتقادی حافظ خانلری، اثری است که با تکیه بر نسخه‌ای کهن و روش علمی، میراث ادبی ایران را غنا بخشید.

حافظ با الهام از خواجوی کرمانی، مضامین و سبک او را به اوج زیبایی و ماندگاری رسانده است.

وقتی از «قصویت» حرف می‌زنیم، مرادمان عبارت از چیست؟ چه وقت می‌توانیم حضور «قصه» را در متنی گواهی کنیم؟ آیا قصویت تنها مختص متونی است که ذیل ادبیات داستانی طبقه‌بندی می‌شوند؟ به نظر می‌رسد بازخوانی این پرسش‌ها می‌تواند در فتح باب گفت‌وگو با نویسنده کتاب «قصه گیسوی یار» راهگشا باشد.

در مراسم بزرگداشت حافظ شیرازی و محفل قرآنی به اهمیت تقویت ارتباط میان قرآن و ادبیات فارسی و اینکه حافظ نه تنها شاعری است که به عشق و می‌پرداخته، بلکه قرآن به عنوان یکی از اصلی‌ترین منابع الهام او در تمام آثارش حضور دارد پرداخته شد.

سفیر جمهوری اسلامی ایران در چین گفت: حافظ شاعر دردمندی است که بیش از دیگر شاعران زبان فارسی، به دنبال همدلی و همدردی بین انسان‌ها است، تا از آلام خوانندگان شعر خویش بکاهد.

حافظ همان‌طور که در ذهن ایرانیان ریشه دوانده، در تمام بخش‌های زندگی آن‌ها هم نمایان شده است، جدای از کتاب‌هایی که در حوزه حافظ‌شناسی نوشته شده است، در کوچه و خیابان، آثار تجسمی و هنری حافظ خودنمایی می‌کند.

رئیس دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شیراز با بیان اینکه شعر حافظ اتصال میان زمین و آسمان است و در واقع نقطه اتصال فرهنگ ایرانی و اسلامی است، گفت: لسان‌الغیب شیراز، عصاره تمدن ایرانی - اسلامی است.

در همایش بزرگداشت حافظ شیرازی در دانشکده شرق‌شناسی دانشگاه دولتی ایروان عنوان شد: «حافظ شاعری است که دنیا را امتداد آخرت می‌داند و یک حکیم زمینی است.»

نویسنده کتاب «شرح شکن زلف» بر این باور است؛ مسئله اصلی حافظ شیرازی تمرکز بر عشق و نکوهش ریا و تظاهر بود؛ او بیانگر درد جامعه است، شعر حافظ شعر آواز نیست؛ شعر «فکر» است.

وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گفت: در جهان پر تلاطم امروز بیش از هر زمان دیگر برای رسیدن به صلح، به ادیبان تساهل و تسامح نظر باید داشت.