طاق کسری از حمله اعراب، سیل دجله و هجوم داعش جان به در برد اما عدم مرمت آن طی سالیان گذشته، سرنوشت مهم‌ترین اثر امپراطوری ساسانی را در تیسفون، پایتخت ایرانشهر در هاله‌ای از ابهام برده است. در تازه‌ترین حادثه، بخش دیگری از طاق کسری فرو ریخت و یکبار دیگر آه از نهاد فعالان میراث فرهنگی ایران برآورد.
مهندسی اجتماعی سودای ساختن پیکره‌ای است که اجزاء و اعضایش باهم تناسب ندارند و در جای خود نیستند و در آن پروای چه می‌توان و چه نمی‌توان کرد وجود ندارد به این جهت در آن به علوم اجتماعی هم اعتنا نمی‌شود. حزب بلشویک به هیچ یک از علوم اجتماعی جز علم زبان مجال نداد و علم زبان و نقد ادبی را هم از آن جهت آزاد گذاشت که در آن خطری برای انقلاب نمی‌دید و نمی‌دانست که زبان و ادبیات اگر نه در کوتاه مدت، در زمانی نه چندان دور نظم تصنعی و سست بنیان را از هم می‌پاشاند.
عمری در این خیالِ خام و هوسِ بی‌ثمر طی شد تا كم‌وبیش روشن شد كه «شیر و شكر»ی در كار نیست بلكه در بهترین حالت در تمام این سال‌ها با همان «آبغوره فلزی» سروكار داشته‌ایم كه در تمثیل مخالفانِ سكولارِ روشنفكری دینی به آن اشاره می‌شد.
25 قرن پیش، فیلسوف چینی «لائوتسه» این جملات حكیمانه را نوشت:«اگر به دنبال پول و امنیت باشی، قلبت هرگز نرم نخواهد شد. نگران تایید مردم مباش وگرنه زندانی‌شان خواهی شد. كار خودت را انجام بده سپس بازگرد. این است تنها مسیر به سوی آرامش.»
عضو هیات‌علمی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران با اشاره به گستره وسیع فرهنگ و زبان فارسی معتقد است: این زبان در دوره‌های مختلف تاریخی و حکومت سلسله‌های گوناگون در مناطق وسیعی از مصر تا چین و از هند تا بالکان زبان رسمی و دیوانی بوده است.
تاریخ علم در تمامی شکلها و گرایش‌های تخصصی‌اش، هیچ‌گاه به اندازه قرن بیستم و مخصوصا نیمه دوم این قرن، شکوفا نشده بود. این شکوفایی بی‌سابقه در هر کجا نمایان است: در زمینه‌های علمی جدیدی که جزو حیطه تاریخ علم قرار گرفته‌اند، در تعداد آثار ارزشمندی که منتشر شده‌اند، در تعداد سمتهای آموزشی و پژوهشی که ایجاد شده‌اند، در تعداد مؤسساتی که بنیان نهاده شده‌اند، در تعداد مجلاتی که تأسیس شده‌اند و در تعداد مجموعه‌هایی که به چاپ رسیده‌اند و امثالهم.
مراسم بزرگداشت مجازی مرحوم استاد حسین خدیوجم، نسخه‌پژوه و مترجم برجسته کشورمان، دیروز، دوشنبه ۲۲ دی ماه به همت انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار شد.
زیبا چیست؟ زشت كدام است؟ هنر چیست؟ چطور می‌توان گفت كه این چیز از دیگری زیباتر است؟ آیا معیارها و قواعد و قانون‌هایی معین برای تعیین زشت و زیبا و زشت‌تر و زیباتر وجود دارد؟ این قوانین و قواعد كجا هستند؟ در ذهن هر یك از ما یا در بیرون؟ شاید هم در ذهنیت جمعی گروهی از ما؟ در جشنواره‌ها و فستیوال‌های هنری، چطور و بر چه مبنایی میان آثار هنری قضاوت می‌كنند؟ اصولا به چه چیزی می‌گوییم اثر هنری و هنرمند كیست؟
شب پانصد و نود و ششم بخارا به بزرگداشت شیرین بیانی پژوهشگر و نویسنده حوزه تاریخ اختصاص داشت که امروز یکشنبه 21 دی به صورت مجازی و با سخنرانی ژاله آموزگار، منصوره اتحادیه، شیرین بیانی و غیره برگزار شد.
انجمن ایران شناسی با همکاری استادان و دانشجویان گروه فرهنگ و زبانهای باستانی دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران همراه با استادان ایرانشناسی دانشگاههای ایتالیا، اسپانیا، روسیه و لندن برگزار خواهد کرد
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید