اخبار

مسافری که برای سفری کوتاه به کشوری چون عراق می رود چه بسا تجربۀ خود را با تجربۀ سفر به کشورهای اروپائی و آمریکا مقایسه کند و بی نظمی اولین چیزی باشد که در این کشور نظر او را به خود جلب خواهد کرد. کسی که در کشور ایران یا کشورهای خاورمیانه زندگی می کند مسلما با بی نظمی هایی روبرو می شود اما چون به زندگی هرروزینه عادت کرده است این بی نظمی ها نظر او را زیاد به خود جلب نمی کند. عراق هنوز کشوری جنگ زده است و هر روز اتفاقات ناگواری در آن رخ می دهد، اما این دلیل نمی شود که مدیران کشور دائم دست و پای خود را گم کنند. وقتی وارد هتل شدم به ما یکی از آن کلید های کارتی راکه در آن رمزی نهفته است دادند. ولی در باز نشد.

دولت ژاپن نشان افتخار خود را به عباس کیارستمی، فیلم‌ساز ایرانی اهدا کرد. دولت ژاپن نشان ”خورشید تابان‌” را به پاس آنچه که”خدمات ارزشمند و مساعدت در ایجاد تبادلات فرهنگی و تفاهم متقابل بین ایران و ژاپن‌، ارتقا سطح فیلم در ژاپن و گسترش فرهنگ ژاپن در سراسر دنیا” نامید شده، به عباس کیارستمی اهدا کرد.

نام ایران از دوران ساسانیان بر سرزمینی نهاده شد که تیره‌های گوناگون مردمانی در گذر هزاره‌ها در آنجا بودند یا به آنجا آمده و با هم درآمیخته و خانواده و فرهنگی با همسانیهای سرزمینی و تفاوتهای بومی و اقلیمی پدید آورده بودند. اقوامی که بخشهای بزرگی از آنها از جایی در گذشته‌های دور آمده بودند و خود را از تیرة «ایر» می‌دانستند، جمع آن را «ایران» خواندند که هم نام سرزمینشان شد و هم نام مردمانش، و آنانی را که بیرون از آن دایره بزرگ بودند، «اَنیران» یعنی غیر ایران نامیدند.

کتاب «هستي و مستي» روايت استاد فلسفه، دكتر غلامحسين ابراهيمي ديناني از انديشه‌هاي بلند حکيم عمر خيام نيشابوري در هستي‌شناسي و حاصل تفرّج حکيمانة وي در گلشن جادويي رباعيات اوست. اين کتاب به همت درخور اغتنام آقاي کريم فيضي در قالب انديشه‌گستر گفتگو سامان گرفته و از سوي انتشارات مؤسسه اطلاعات از سال 1388 تا کنون چندين نوبت زيور طبع يافته و هر بار با استقبال علاقه‌مندان روبرو شده است.

13 آبان سالگرد ترور عبدالحسين هژير نخست وزير و وزير دربار اسبق دوره محمدرضا شاه است. پرونده هژير مملو از نكات جالب و خواندني است كه مي‌تواند براي خوانندگان و پژوهشگران تاريخ معاصر محل توقف و تأمل قرار گيرد. در اين فرصت به بررسي و بازخواني زندگي و كارنامه عبدالحسين هژير خواهيم پرداخت.

دبا : جلال ستاری در گفتگویی که با روزنامه ایران داشته، خبر از پیدا کردن اسنادی می دهد که بر مبنای آنها رضا شاه به دنبال ارتقای فرهنگی مردم ایران بوده است. او می گوید که رضاشاه از سر استيصال در آخر سلطنت به اين فكر افتاد كه طرحي را انجام دهد تا سطح فرهنگ مردم بالاتر برود و جامعه فرهنگي بشود و تنها امر و نهي نباشد، اما نشد. چرا که مشکل دقیقا از آدمهای بی فرهنگی آغاز شد که خود او بر سرکار آورده بود. به تازگی از جلال ستاری اسطوره شناس ایرانی چندین کتاب منتشر شده است.

اين‌كه «زبان» در ساخت هويتي ما چه سهمي دارد، بحثي ذوابعاد است كه تحليلگران حوزه زبان‌شناسي، نشانه‌شناسي، انسان‌شناسي و حتي جامعه‌شناسي را درگير كرده‌ است. به اين اعتبار، در سومین هم‌اندیشی «زبان‌شناسی و مطالعات بینارشته‌ای؛ مطالعات اجتماعی و فرهنگی زبان» كه در محل دانشگاه الزهرا برگزار شد، با حضور كارشناسان چند حوزه «نسبت زبان و هويت» در ميزگردي به بحث گذاشته شد.

آيت‏ اللَّه سيدابوالحسن موسوي اصفهاني در اصل از سادات موسوي بهبهان بود كه در سال 1247ش (1284 ق) در لنجان اصفهان به دنيا آمد. وي پس از تحصيلات مقدماتي در اصفهان، عازم حوزه علميه نجف شد و از محضر ميرزا حبيب اللَّه رشتي و آخوند خراساني بهره‏مند شد. آيت‏اللَّه اصفهاني در دور دوم مجلس شوراي ملي به عنوان يكي از پنج عالم طراز اول به مجلس رفت اما پس از مدتي به دليل مشاغل و مسافت زياد استعفا كرد. ايشان پس از آخوند خراساني و ميرزا محمد تقي شيرازي، به همراه ميرزاي ناييني عهده‏دار مرجعيت شيعه شد و مرجع خاص و عام گرديد

در جريان انتخابات دوره شانزدهم مجلس شوراي ملي، جمعيت فدائيان اسلام با حمايت آيت اللَّه‏كاشاني، ليست افراد مورد نظر خود را براي شركت در انتخابات ارائه دادند، اما هيچ كدام ازآنان در ميان افراد انتخاب شده براي مجلس قرار نگرفتند. در اين ميان، انگشت اتهام به سوي عبدالحسين هژير، وزير دربار شاهنشاهي نشانه رفت.

كابينه اسداللَّه علم در مهرماه 1342 به دستور شاه، پيشنهاد آمريكا مبني بر اعطاي مصونيت قضايي به اتباع آمريكا را به صورت يك لايحه قانوني در هيئت دولت تصويب كرد و در اوايل 1343ش از تصويب مجلس شوراي ملي و سنا نيز گذشت. وقتي اين خبر محرمانه به امام رسيد، ايشان تصميم گرفتند حقايق را به مردم گفته و آنها را از فاجعه بزرگي كه به دست رژيم به وقوع پيوسته بود باخبر كنند. بنابراين پس از تبادل نظر با علماي بزرگ حوزه، در چهارم آبان 1343، با ايراد نطقي تاريخي، رژيم را رسوا كرده و مفاسد كاپيتولاسيون را مطرح نمودند.