اخبار

نشان‌دادن «ساز» در صداوسیما، موضوع تازه‌ای نیست. این مساله در سه‌دهه گذشته دغدغه هنرمندان بسیاری بوده است. اگرچه نمایش ساز می‌تواند اقدامی سمبلیک قلمداد شود؛ با این حال، رفتار مسوولان این رسانه با هنرمندان، طی سال‌های گذشته گویای این پیام بوده که هنر و موسیقی را به شکلی که شایسته آن است، مدنظر قرار نمی‌دهند. حال، در شرایطی که موضوع نشان‌دادن ساز مطرح می‌شود، باید دید آیا می‌توانند همچنان در برابر این مساله بی‌تفاوت باشند؟ طبیعی است صداوسیما به‌عنوان یک رسانه عمومی نمی‌تواند از دیگر رسانه‌ها عقب بیفتد.

جواد محرمی ـ ایمان ملکا: می‌توان گفت شما از قدیمی‌ترین زندانیان سیاسی بودید که از سال 44 در زندان بودید و سال 57 آزاد شدید و قاعدتاً خاطرات زیادی از دوران زندان و مبارزات دارید. گویا پاره‌ای اتفاقات در زندان افتاد که کم‌اهمیت‌تر از حوادث بیرون زندان هم نبود. برای مثال گرایش زندانیان سیاسی به مارکسیسم در یک مقطع که ماجراهایی دارد و منجر به فتوای برخی علما شد و همچنین مراودات شما با مجاهدین خلق (منافقین) و از جمله افرادی چون مسعود رجوی که البته در محیط زندان غیر‌قابل اجتناب هم بوده.

طلسم نمایش «ساز» در «رسانه‌ملی» سرانجام در ساعت 8:44 صبح روز شنبه 28دی در برنامه «صبح‌بخیر ایران» شبکه اول شکسته شد و در این برنامه زنده یک گروه موسیقی با سازهای سنتی ایرانی قطعه‌ای را در مدح حضرت‌رسول(ص) نواختند.

انتشار خبر اجرای ارکستر سمفونیک «پیتسبورگ» در تهران، بسیاری را دوباره سر شوق آورده.

صفحه اول روزنامه های امروز دوشنبه 30 دی

«بيوك آقا شكورزاده‌مراغه‌يي» يكي از بزرگ‌ترين نوازندگان تار در ايران و نوازنده بنام شهر مراغه كه به دليل بيماري نارسايي كليه در بيمارستان بستري بود، صبح روز دوشنبه 28 دي درگذشت. او نوازندگي تار را از پدر و عمو‌هايش آموخته است. روزي به تهران مي‌آيد تا براي ناپدري‌‌اش ساز بخرد كه در آنجا اتفاقي با زنده‌ياد لطف‌الله مجد آشنا مي‌شود. بنابراين گزارش، بيوك آقا چند هفته‌يي در منزل او ‌ميهمان بوده و چيزهايي درباره تارنوازي از او آموخته است.

پس از چند سال انتظار سرانجام تعدادي از دانشجويان ستاره‌دار به عرصه دانشگاه و تحصيل بازگشتند. رضا فرجي دانا، وزير علوم و پيش از او جعفر توفيقي، سرپرست موقت وزارت علوم از پايه‌گذاران اصلي بازگشت اساتيد، مسوولان دانشگاهي و دانشجويان ستاره‌دار بودند؛ اتفاقي كه با خود نشاط و اميد را به دانشگاه‌ها بازگرداند. اين تغيير و تحولات اگرچه فراگير و جامع نبود ولي در همان گام‌هاي ابتدايي با استقبال و حمايت دانشگاهيان رو به رو شد. البته اين استقبال‌ها و حمايت‌ها تمام ماجرا نيست. وزارت علوم به همان اندازه‌يي كه در دانشگاه‌ها محبوب است در مجلس مخالف دارد. هرچه استقبال‌ها در دانشگاه‌ها بيشتر مي‌شود، موضع‌گيري و مخالفت نمايندگان حزبي و تندرو جدي‌تر مي‌شود.

«...او علي‏رغم اينکه در غرب رياضيات را تحصيل و تدريس کرده و پژوهشهايش در اين وادي در پايه‏گذاري و توسعه مخابرات فضايي مؤثر واقع شده و در اين زمينه به اشتهار جهاني رسيده است، يکسويه داوري نکرده و به پر بار شدن درخت تنومند زبان و ادب فارسي طي ‌صد سال گذشته توجه مي‏دهد...» (برگرفته از روزنامه اطلاعات)

ارنسْتْ اميل هِرتْسفِلْدْ، خاورشناس برجسته آلماني در 23 ژوئيه 1879م در يكي از شهرهاي آلمان متولد شد. او تحصيلات خود را در دانشگاه‏هاي مونيخ و برلين پي گرفت و پس از اخذ ليسانس معماري، دكتراي فلسفه را از دانشگاه برلين دريافت نمود. هرتسفلد ابتدا به عنوان استاديار جغرافياي تاريخي در همان دانشگاه به تدريس پرداخت و در كنار آن ضمن خدمت در موزه دولتي پروس، به مطالعه در جغرافياي تاريخي مشرق زمين به ويژه ايران و عراق پرداخت. وي از سال 1903م در خاور نزديك و خاورميانه و نيز در طول جنگ‏هاي اول و دوم جهاني به كاوش‏هاي باستان‏شناسي در ايران، بين‏النهرين و سوريه مشغول بود و با هيأت اعزامي به نينوا براي كشفيات باستان‏شناسي و تاريخي اعزام گرديد.

جان راسكين، فيلسوف، منتقد هنري و نويسنده مشهور انگليسي در هشتم فوريه 1819م در خانواده‏اي ثروت‏مند و متدين در لندن به دنيا آمد. وي در كودكي تربيتي جدي و استوار يافت و شب و روز از مراقبت شديد پدر و مادر برخوردار بود. راسكين از كودكي با آثار كهن، مناظر طبيعي و كليساها آشنايى يافت و با تشويق پدر، به جانب موسيقي و نقاشي و مطالعه شعر كشيده شد.