پژوهش کاربردی در صورتی به کار میآید که در برنامه توسعه منظور شده باشد؛ طرح برنامه توسعه نیز مسبوق به بینش درک کلی نظام آینده است که در آن علم و تکنولوژی و اخلاق و قانون و قانونگذاری و فرهنگ و آموزش و سیاست به نحوی هماهنگ در نظر آمده باشد. اگر چنین طرح و برنامهای نباشد علم از توسعه جدا میماند و دانشمندان در بهترین صورت وظیفه اداری خود را انجام میدهند و اگر احیاناً به حکم غیرت علمی به پژوهشهای بسیار با ارزش بپردازند چه بسا که بهرهای از آن عاید کشور نشود.
مه انسانها در جامعههای گوناگون بشری، در یک طبقه اقتصادی جای نمیگیرند. در میان طبقه فرودست، کسانی که بر اثر شرایط زندگی به دریافت کمک از دیگران نیازمندند، در دورههای گوناگون تاریخ بسیار بودهاند و زیست آنها همچون موضوعی اجتماعی میتواند بررسی و مطالعه شود. بیتردید در برخی بحرانها و در زمان رخدادهای سخت تاریخی، نیاز این بخش از بدنه جامعه بیشتر و عمیقتر میشده است.
صفحه اول روزنامه های امروز سه شنبه 10 آذر
مهدی گلشنی استاد ممتاز دانشگاه صنعتی شریف میگوید: امروز آنقدر غرب همه فضای جهان را تسخیر کرده که دغدغه تولید علم و کتاب برای جهان اسلام تضعیف شده است. به گفته وی عدم حمایت از مولفان و معیارهای نامناسب ارزیابی استادان موجب شده که تولید علم واقعی صورت نگیرد.
منیره پنج تنی: جناب آقای دکتر فکوهی، هنگامی که می خواهیم دربارۀ شاخه های جدید دانش بشری صحبت کنیم شاید بهتر باشد ابتدا به ترسیم جایگاه آن رشته در درخت دانش بشری بپردازیم. پس پرسش نخست من از شما این است که جایگاه انسان شناسی هنر در این منظومه کجاست و زیر مجموعۀ چه دانش هایی قرار می گیرد؟ اگر خواسته باشیم از یک «رشته» به معنایی که در دانشگاه و زبان آکادمیک به این مفهوم داده می شود، مثلا «جامعه شناسی» ، «انسان شناسی» و غیره صحبت بکنیم، هنوز بسیار زود است که از «شاخه جدید»ی از علم و رشته تازه ای به نام «انسان شناسی هنر» نام ببریم. این در حالی است که امروز ما می توانیم از رشته «مطالعات هنر» یا «تاریخ هنر» و همچنین شاید از «جامعه شناسی هنر» به عنوان رشته هایی با ادبیات نسبتا گسترده و تاریخی، نظریه پردازان بی شمار، ساختارهای علمی مشخص و روش شناسی هایی که بر سر آنها کمابیش اجماعی حداقلی وجود دارد، اسم ببریم.
از جمله مفاهیمی که در فرهنگ ایرانی رواج بسیاری داشته، دو مفهوم مترادف "قسمت و تقدیر" هستند، هرچند در مواقعی کاربردها و کارکردهای متمایزی هم دارند، اما مساله اصلی آنست که این دو مفهوم به شیوه ای پیچیده و البته گسترده در میان ایرانیان به کار می روند. عموما در تحلیل های انتقادی نسبت به فرهنگ ایران، یکی از شاهد مثالهای تقدیرگرایی و دوری از عقلانیت، حضور این مفاهیم در زندگی روزانه و کاربرد دائمی آن است. این مفاهیم معمولا نشانه نوعی خردگریزی و وجه غیرعقلانی دانسته می شوند. این مساله معمولا در گفتمان های مدرن فرهنگی و تحصیل کرده های مدرن بیشتر مورد نقد قرار می گیرد.
مقدمه: اگر کسی افلاطون را بزرگ ترین فیلسوف تاریخ نشناسد ،بدون شک نمی تواند او را از لااقل سه فیلسوف بزرگ تاریخ به شمار نیاورد او نخستین کسی بود که بحث دقیقی را درباره فلسفه ی هنر مطرح کرد و رساله های چون ایون ، هیپیاس بزرگ ، کتاب دهم جمهوری گواه آنند ، نخستین کسی بود که با استدلال درباره ی این اندیشید که شناخت چیست و رساله مشهور او در این باره یعنی تئتتوس موید این نظر است و همچنین درباره زبان در رساله کراتیلوس اندیشه ورزی کرد و می توان گفت این مسیر به همه ی موضوعات فلسفه می پردازد. در این میان به نظریه ای رسید به عنوان نظریه ی مثل که آن را همیشه به نام افلاطون می شناسند و در کنار او سقراط را نیز می گذارند.
نهم آذر ماه در گاهشمار زرتشتی نام روز و ماه یکی میشود و جشن آذرگان رقم میخورد... در نهمین روز از آذرماه در گاهشمار زرتشتی که نام روز و ماه یکی میشود یعنی روز آذر در ماه آذر، جشن “آذرگان” برگزار می شود. دانشمند آلمانی “شفتلویتز” در کتاب خود “آیین قدیم ایران و یهودیت” نوشتار بسیار مفیدی در اینباره دارد و نشان میدهد که چگونه همه ملل جهان از هر نژاد آتش را میستایند و از متمدنترین کشورها در اروپا تا وحشیترین قبایل آفریقایی در ستودن این عنصر درخشان با یکدیگر شریک هستند.
نشست نقد و بررسی کتاب «آیین و اسطوره در ایران شیعی» دوشنبه ۹ آذر ماه در سرای اهل قلم برگزار می شود. در این نشست جبار رحمانی، محسن مظاهری، ابراهیم موسیپور و مرتضی هاشمی پور حضور دارند.
در گذشته كاروانسراها به دو دسته كلی تقسیم میشدند؛ یكی كاروانسراهای بین راهی كه نقش مراكز خدمات بین راهی را داشتهاند. در تمام شبكه ارتباطی كه ما در كشور داریم، بنا به اهمیت راههایی كه وجود داشته كاروانسراهایی ساخته شدهاند. بسته به میزانی كه یك كاروان در مسیری بین ٣٠ تا ٤٠ كیلومتر، در فاصلههای مناسب برای یك روز سفر كاروان، یك كاروانسرا به عنوان محلی برای استراحت كاروانها ساخته میشد. نوع دیگری از كاروانسراهایی كه در دورههای مختلف ساخته میشدند، كاروانسراهای شهری بودند. این كاروانسراها در شهرها و در ورودی بازارها واقع شدهاند. در این بناها كاروانهایی كه به شهرها میرسیدند بارشان را زمین میگذاشتند و حیواناتی كه بارها را حمل میكردند تیمار میشدند. در این كاروانسراها بیشتر تجار برای مدت محدودی اسكان پیدا میكردند و محمولههایی كه همراه داشتند در بازار به فروش میرساندند و به جای آن اجناس و كالاهای جدیدی خریداری میكردند. ما در تمام شهرهایی كه دارای بازارهای بزرگ هستند شاهد كاروانسراهایی هم هستیم كه در ابتدای محدوده بازارها قرار گرفتهاند. در اصفهان كاروانسرای شاه را در نزدیكی سردر قیصریه داریم. یا در تهران كاروانسرای خانات را در محدوده بازار مولوی داریم و بزرگترین كاروانسرای شهری كه در كشور داریم، كاروانسرای سعدالسلطنه قزوین است.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید