اخبار

مقاله حاضر به بررسی زندگی و شرح حال حیدری تبریزی شاعر هم رزگار با شاه طهماسب صفوی و اکبرشاه گورکانی می پردازد و با نقل و نقد منابع تلاش می کند تا برخی نکات مبهم زندگی او را روشن کند. مناقب خوانی او از سوالات مطرح در این مقال است و با بررسی دیوان به جای مانده از او تلاش شده تا اندکی از جهان بینی شاعر آشکار شود.

در این نگاشته براساس جنگ اشعار شماره 754 مجلس سنا، که در آن نام و نمونه اشعار چهارصد و شصت شاعر ذکر شده است، زندگینامه و اشعار سخنوران هندی و شاعران ایرانی که به هندوستان مهاجرت کرده اند، نقل شده و ابیات نویافته آنها مشخص گردیده است.

منوچهر ستوده از پدری مازندرانی و مادری تفرشی به دنیا آمد. مادرش را در همان جوانی از دست داد. بنابراین پدر منوچهر یعنی خلیل ستوده، در خانه بیشترین تأثیر را بر فرزند ارشدش گذاشته بود. خلیل ستوده معلّم بود ولی ذوق شاعری داشت و عادت داشت مطالب مهم را در دام قلم ثبت و ضبط کند. دست‌نوشته‌ها و اشعار خلیل ستوده، در یک مجلد در دست منوچهر ستوده بود. ناتل بلده نور زادگاه خلیل بود و به همین خاطر منوچهر متولد تهران، به زادگاه پدرش علاقه داشت.

فيليپا فوت به مدت چندين دهه يکي از مشهورترين و معتبرترين اخلاق‌دانان آکسفورد بوده است. در آغاز قرن جديد کتاب مفصلش را منتشر کرد و با مقالاتي مبتکرانه توجه جهانيان را به خود جلب کند. ويراستار اين کتاب (ريک لوئيس) با او درباره خير، رذيلت، گياهان و نيچه گفتگو کرده است که در ماهنامه «اطلاعات حکمت و معرفت» (ش120) به چاپ رسيده است.

فرانسيس بيكن در ۲۲ ژانويه ۱۵۶۱ در لندن (يورك هاوس) متولد شد. پدر او بيست سال اول سلطنت ملكه اليزابت «مهردار» سلطنتي بود. مادر بيكن، ليدي آن كوك خواهر زن لرد بارلي خزانه‌دار ملكه اليزابت و يكي از مقتدرترين مردان انگليس بود. اين زن كه كه دختر سرآموزگار ادوارد ششم پادشاه انگلستان بود، در علم كلام متبحر بود و با اسقف‌هاي زمان خويش به لاتيني مكاتبه مي‌كرد. در دوازده سالگي بيكن را در كمبريج به كالج‌ترينيتي فرستادند.

جاده‌های ایران، زنی در آتلیه عکاسی، سرگرمی‌های ایرانیان و جادوی بازار در روزگار قاجار از نگاه یک بانوی ایتالیایی

تقریبا همه این را متوجه شده‌اند، که ما مشکلی داریم؛ در واقع بیشتر از یک مشکل و به عبارت دیگر کلافی سردرگم از مشکلات. در هلند حزب آزادی[1] خیرت ویلدرز[2] نشانه‎ای برای نارضایتی گسترده از اوضاع اجتماعی، بویژه سیاست مهاجرت است. در فرانسه جبهه‎ی ملی [3]موفق شده است که حزب اصلی باشد، و در بریتانیا حزب استقلال انگلستان[4] دیگر احزاب را به ترس و وحشت می‎اندازد.

تا آنجا که به تعاریف مختلف روشنفکری مربوط می‌شود، تفکر با زمینه‌های قابل تغییر و نداشتن تعصب و جزمیت درباره آن با ابزاری به نام عقل خود بنیاد را می‌توان مخرج مشترک تمامی این تعریف‌ها به حساب آورد. در کشور ما نیز از هنگام مواجه شدن با علم و فلسفه جدید واژه منور الفکر وارد گنجینه لغات و واژگان ایرانی شده است. این مفهوم، آبستن مفاهیمی مانند سکولاریسم، دموکراسی، حقوق بشر و دیگر مفاهیم مدرن مطرح شده در حوزه فکر و فلسفه است و تا آنجا که مربوط به فرهنگ ملی و دینی ایرانیان می‌شود، جایی در این حیطه فکری تا پیش از مشروطه نداشته است.

نخستین نشست از سلسله نشست های آشنایی با جریان های اسلامی معاصر با عنوان «نوگرایی یا سلفی گری در اندیشه وحدت اسلامی» با تکیه بر اندیشه های سیدجمال الدین اسدآبادی با حضور داوود فیرحی، استاد گروه علوم سیاسی و احسان شریعتی، استاد گروه فلسفه دانشگاه تهران در تالار باستانی پاریزی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران برگزار شد. این نشست با طرح پرسش‌هایی از سوی مجری جلسه نزد این دو استاد پیش رفت. در بخش نخست این گزارش مقدماتی که توسط اساتید بیان شد ارائه گردید. قسمت دوم گزارش این نشست اختصاص دارد به پرسش و پاسخ های صورت گرفته.

سید جمال‌الدین اسدآبادی پیش‌گام راه سومی میان سنت و تجدد موسوم به رنسانس نوزایی در سرزمین‌های اسلامی و اصلاحگری دینی است. سیدجمال شخصیتی جهان‌شمول است و تنها متعلق به جهان اسلام نیست، چراکه تأثیراتی در جنبش‌های ملی و رهایی‌بخش در همه‌ی كشورها از شمال آفریقا تا هند گذاشته است. من البته سیدجمال‌شناس نیستم و تخصص اصلی‌ام فلسفه است، اما می‌دانیم كه سیدجمال بر فلسفه به‌عنوان مادر علوم بسیار تأكید كرده است و مدتی نیز در قاهره فلسفه‌ی اسلامی از ابن‌سینا و فارابی گرفته تا ابن‌خلدون و ابن‌رشد را تدریس می‌کرد. امروز هم بنا داشتم بیشتر به جنبه‌های فکری و فلسفی او بپردازم. در اینجا مناسبت دارد یادی از خانم هما ناطق، استاد تاریخ بکنیم که اخیراً از میان ما رفتند، رساله‌ی دکترایشان در سوربن پاریس به بیوگرافی سیاسی سیدجمال اختصاص داشته است که کار او هم‌سطح است با پژوهش افرادی چون نیکی کدی.