اخبار

پل تیلیش (1965-1886) متکیم مسیحی آلمانی-آمریکایی است که زبان دین را نمادین می داند. به این معنا که حوزه دین سرشار از نمادهای دینی است. این نماد ها دارای ویژگی هایی هستند که آنها را برای بیان آموزه ها و مقاصد دینی توانمند می سازد. از جمله ویژگی های نمادها بازنمایی است که همچون نشانه ها به امری ورای خود اشاره می نمایند. اما نمادها (بر خلاف نشانه ها که اموری قراردادی و اختیاری هستند) اموری هستند که از ناخودآگاه جمعی انسان ناشی شده اند واز قدرت و معنای متعالی امر نمادین بهره مند هستند.

قاسم پور حسن، استاد فلسفه دانشگاه علامه طباطبائی معتقد است: تفاوت بنیادین متفکران اسلامی مانند علامه طباطبایی و علامه جعفری و شهید مطهری، با متفکران غربی در باب «انسان» است.

آیت الله محسن اراکی دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی طی سخنانی در همایش «اخلاق و آداب رضوی» که در شهر اراک برگزار شد، اظهار داشت: حضرت علی(ع) در سخنی که با کمیل بن زیاد داشت مردم را به سه دسته تقسیم کرده است، دسته اول کسانی که اهل دانش اند و نور خدا در دل آنها تابیده است. یعنی هم دانش دارند و هم بصیرت دارند تا این بصیرت راهنمای آنها در مسیر استفاده از این دانش باشد.

دوازدهمین هم‌اندیشی حلقه نشانه‌شناسی تهران با موضوع «نشانه‌شناسی تاریخ» در مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی برگزار شد. در این هم‌اندیشی ۱۳ مقاله ارائه شد و اساتید حوزه تاریخ و نشانه شناسی سخنانی ایراد کردند. در گزارش‌های پیشین سخنان دکتر منصوربخت، محمدعلی اکبری، پاکتچی، شعیری، آزیتا افراشی و مرتضی بابک‌معین ارائه گردید. گزارش پیش‌رو اختصاص دارد به سخنان محمد هاشمی که مطالعه‌ای داشته بر درام تاریخی صادق هدایت از دیدگاه نقد تاریخ‌گرایان نو یا جدید.

بندرت فیلسوفی دیده شده است كه با چنان صمیمیت مجذوب كننده ای، ماجراهای خرد را به وضوح شرح دهد.” همگان او را بیشتر بعنوان مورخ می شناسند؛‌ اما نگاه های تیزبین می توانند آرای فلسفی اش را در لابلای آثار قطورش بیابند، هر چند یکی دو خط بیشتر نباشد. … فراموش نکنیم که اوست که در نامه ای شجاعانه و آمیخته با اندکی گستاخی به راسل می نویسد: ” بیا اندکی باهم فلسفه بازی کنیم.” با انکه او را از روشن ترین اذهان می شمارد. او فلسفه را دورنمای کل تعریف میکند و عقلی که خود را بر حیات می گستراند و آشفتگی را به وحدت برمی گرداند…. و تا پایان عمرش همچنان به این قاعده وفادار ماند که جز را باید در پرتو کل دید. شاید هرگاه که از باریک بینی های افراطی و جزنگریهای ملولانه متخصصان، خسته و درمانده میشویم، پیشنهادات او خالی از لطف نیست: …. تنها راه فرار از این هرج و مرج و آشفتگی برای اذهان پخته در این است که خود را از بند جز رها کرده و کل را در نظر آورند.

قادر طهماسبی، شاعر مثنوی بلند شهادت این روزها به تنهایی و به‌رغم نابینایی در گوشه‌ای از شهر تهران روزگار می‌گذارند و آرزویش هنوز داشتن جلسه شعری است که با دوستان در آن شعر بخوانند.

گاهی چنین بنظر می رسد که بحثهای گسترده و پیچیده فلسفی ،در طول حیات این نحوه تفکر،صرفا روشی برای به رخ کشیدن برتری و شفافیت ذهنی و قدرت استدلال فلاسفه به یکدیگر و دیگران بوده است که تحت پوشش مفاهیم پر طمطراقی چون کشف حقایق هستی ،پالایش تفکر ، ارائه بهترین روش زندگی و … نمود یافته است.شعار هایی پر زرق و برق که صرفا توجیهاتی هستند برای فرار از این واقعیت که فلسفه ورزی صرفا روشی برای ارضای میل سلطه بوده و هست.

«شما که غریبه نیستید» هوشنگ مرادی کرمانی در شرایطی به صورت کتاب دوزبانه منتشر می‌شود که قرار است به زودی کتاب دوزبانه «خمره» این نویسنده هم راهی بازار شود.

در شمالی‌ترین نقطه سعدآباد نرسیده به كاخ سبز رضاشاه منطقه‌ای ممنوعه قرار دارد. پله‌هایی قدیمی منتهی می‌شوند به بنایی آجری كه بر ارتفاعات سعدآباد قرار گرفته است. اینجا كوشك احمدشاهی است؛تنها بنای مجموعه سعدآباد كه از دوران قاجار باقی مانده است. تا چند سال پیش این منطقه نظامی بود اما چند سالی است كه میراث فرهنگی این بنا را در اختیار گرفته است. عبور از چند سازه فلزی كه به طور نامنظمی راه ورود به پله‌های منتهی به بنا را مسدود كرده و نوار قرمزرنگی كه ظاهری و شكلی به دو درخت بسته شده تا از ورود بازدید‌كنندگان به محدوده كوشك احمدشاهی جلوگیری كنند، ما را می‌رساند به دریچه كوچكی كه در حصار بنا ایجاد شده و راه را به محوطه اطراف این بنای تاریخی باز می‌كند.

علوم انسانی معارفی است که موضوع تحقیق آنها فعالیت‌های مختلف بشری است، یعنی فعالیت‌هایی که متضمن روابط افراد بشر با یکدیگر و روابط این اشیاء، آثار، نهادها و مناسبات ناشی از آنهاست. تنوع و گستردگی علومی‌که از آن به عنوان علوم انسانی یاد می‌شود به گونه‌ای است که کمتر محقق و صاحب نظری توانسته است درباره تمام علوم نظریه جامع و روشنی عرضه کند و حدود آن را از معرفت تجربی به طور دقیق تمیز دهد.در اروپا، پس از رنسانس روش علوم طبیعی دستخوش تحول عمیق شد؛ تجربه گرایی و اثبات گرایی شاخصه اصلی علوم طبیعی شد و کشفیات پی در پی و موفقیت‌های بزرگ علوم طبیعی این تلقی را به‌وجود آورد که تجربه و عینیت، تنها ابزار قابل قبول در هر نوع فعالیت علمی‌است.