اخبار

شب چله یا همان شب یلدا به عنوان بلندترین شب سال در بین بخشی از مردم چهارمحال و بختیاری با شاهنامه خوانی همراه است که شاید امروز برخی از جوانان کمتر به شاهنامه‌خوانی توجه می‌کنند.

ایرانیان چندین هزار سال است که یلدا آخرین شب پاییز را که درازترین و تاریک‌ترین شب سال است جشن می گیرند؛ این آیین کهن در استان یزد نیز شبی زیبا و خاطره‌انگیز را رقم می زند.

هر گوشه از ایران خرده‌آیین‌های متفاوتی برای شب یلدا دارند، اما در مناطقی این آیین با روایت‌های متفاوتی همراه است.

شب یلدا، درازترین شب سال و یكی از بزرگترین جشن  های ایرانیان است. ایرانیان همواره شیفتۀ شادی و جشن بوده اند و این جشن ها را با روشنایی و نور می آراستند. آنها خورشید را نماد نیكی می دانستند و در جشن های شان آن را ستایش می كردند.

مراسم شب چله (یلدا) در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار می‌شود و پژوهشگران تاریخ درباره شب پایانی آذرماه سخن می‌گویند.

شب یلدا به‌عنوان نوزدهمین عنصر میراث‌ فرهنگی ناملموس ایران در هفدهمین نشست کمیته بین‌الدولی پاسداری از میراث‌فرهنگی ناملموس یونسکو در پرونده ای مشترک میان ایران و افغانستان ثبت جهانی شد.

«یلدا» را وام‌واژه‌ای می‌دانند که سالیان دراز است وارد زبان فارسی شده و معتقدند «یلدا» واژه‌ای رسمی‌تر و «شب چله» واژه‌ای مردمی‌تر است.

محمد افشین‌وفایی درباره لقب لسان‌الغیب گفت: لسان‌الغیب‌دانستن حافظ و شعرش باعث شده خوانندگان غزلیاتش به او ایمان بیاورند و کلامش را از جانب خداوند بدانند. حاجی خلیفه نوشته علت لسان‌الغیب‌نامیدن حافظ آن است که به دیوانش فال می‌زنند و ابیاتی که در فال می‌آید، اغلب مطابق اقتضای حال فال‌گیرنده است.

محمدعلی اسلامی ندوشن درباره تفأل به حافظ می‌گوید: حافظ اگر تا این پایه مورد قبول مردم قرار گرفته، برای آن است که الگوی وجدان آگاه و ناآگاه ایرانی بوده و مردم صدای درون خود را از زبان او می‌شنوند و حیرت می‌کنند از این‌که او آن‌گونه به سراچه ضمیر آنان راه یافته.

امشب شبی است که خورشید در نیمه‌ی آن دوباره زاده می‌شود و از صبحِ فردا، یعنی نخستین روز زمستان، با جلوه و درخششی تازه‌تر طلوع خواهد کرد و هر روز که از فصلِ سردِ سال می‌گذرد، تابشش بیش‌تر رخ‌ عیان می‌کند.