اخبار

صد و سیزدهمین شماره مجله بخارا با مقالاتی از ژاله آموزگار،محمد علی موحد،محمدرضا شفیعی کدکنی، داریوش شایگان، محمدرضا باطنی،بهاءالدین خرمشاهی، نصرالله پورجوادی و... به همراه یادنامه های عباس کیارستمی و جمشید ارجمند و جشن نامه توران میرهادی منتشر شد و در دکه ‎های روزنامه فروشی و کتابفروشی ‎ها در دسترس علاقمندان قرار دارد.

واژه کاپیتولاسیون برگرفته از کلمه لاتین capitular به معنای انعقاد، قرارداد و عهدنامه است. سابقه کاپیتولاسیون به دوران روم باستان برمی‌گردد، اما به‌طور مشخص این اتفاق در دوره خلافت فرمانروایان عثمانی رخ داد.

انالله و اناالیه راجعون. من تاثرات قلبی خودم را نمی توانم اظهار کنم، قلب من در فشار است؛ این چند روزی که مسائل اخیر ایران را شنیده ام خوابم کم شده (گریه حضار) ناراحت هستم، قلبم در فشار است. با تاثرات قلبی روز شماری می کنم که چه وقت مرگ پیش بیاید. (گریه شدید حضار). ایران دیگر عید (گریه حضار) ندارد، عید ایران را عزا کرده اند، (گریه حضار) عزا کردند و چراغانی کردند، عزا کردند و دستجمعی رقصیدند.

در همایش «عطار و موسیقی» اندیشه عطار نیشابوری از شعرا و عارفان اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم و توجه او به موسیقی مورد بررسی قرار گرفت. این همایش در سه شب 30، 31 تیر و اول مرداد در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد، با سخنرانی چند استاد بنام ادبیات عرفانی و همچنین اجرای موسیقی سنتی كه مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت.

کاپیتولاسیون(Capitulation) از کلمه (capitulate) به معنای شرط گذاشتن و در معنای لغوی آن سازش و تسلیم آمده است. کاپیتولاسیون به قرارداد هایی اطلاق می شود که به موجب آن اتباع یک دولت در قلمرو دولت دیگر مشمول قوانین کشور خود می شوند و آن قوانین توسط کنسول آن دولت در محل اجرا می شود ، به همین جهت در فارسی به آن" حق قضاوت کنسولی " نیز گفته می شود .

سفیر ایران در یونسکو گفت: مشروعیت و استحکام آینده کشور در گرو حفظ میراث فرهنگی گذشته است، از این رو تمام مسئولان باید بالاتر از سلیقه‌های جناحی به آن توجه کنند.

روایت های معمارانه در بخش نخست خود و در روایت اول میزبان سید محمد بهشتی رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی است. این نسشت که به همت کانون معماران معاصر ایران و کانون معماران و شهرسازان جوان با هدف بررسی معماری امروز ایران و معماری ایرانی برگزار می شود.

در این فصل، می‌باید از دو پیشكسوت و آغازگر طنزسرایی در دوره رضاشاه یاد كنم كه در ادوار بعد نیز همچنان در زمره خلاق‌ترین طنزآوران پارسی‌ گوی بودند. هر دو شاعرانی زبده و آگاه به ادبیات كهن و در عین حال چابك سخن و نقّاد و بذله‌گو، و در میان طنزپردازان، استادانی برجسته محسوب می‌شدند. بی‌آن‌كه قصد داوری داشته باشم،‌ از میان این دو تن، یكی مؤثرتر و نقّادتر بود و آثار و سروده‌های شیرینش هنوز از یادها نرفته و به امثال و لطایف مردم وارد شده است. این دو عبارت‌اند از عباس فرات و سیدغلامرضا روحانی كه هر دو از معاریف طنزسرایان معاصر ایران بوده‌اند.

هفته گذشته و در بحبوحه خبرهای سیاسی كه از تركیه به جهان مخابره می‌شد، خبر فرهنگی ثبت دو اثر منحصر به فرد ایران در فهرست جهانی یونسكو شاید تنها خبرهای خوشی بودند كه از این كشور مخابره می‌شدند. ثبت‌نام «قنات ایرانی» و «بیابان لوت» در فهرست جهانی یونسكو برای ایران از چند منظر اهمیت داشت. لوت، نخستین اثر طبیعی بود كه ایران در این فهرست ثبت می‌كرد و قنات ایرانی به عنوان یك تكنولوژی دیرینه مدیریت منابع آب ایرانی‌ها در قالب طراحی قنات، در شرایطی به ثبت رسید كه جهان با بحران كم‌آبی روبه‌رو است.

«خواب» و «رؤیا» در آثار صوفیه، از جایگاه ویژه ای برخوردار است، به گونه ای که بعضی از معروف ترین کتب عرفانی، بخش ویژه ای برای خواب و رؤیا و انواع آن اختصاص داده اند. از جمله والاترین خواب ها نزد صوفیه و مشایخ آن، «خواب دیدن پیامبر گرامی اسلام» است. در این گفتار، تنها به خواب هایی از پیامبر(ص) پرداخته می شود که در مهم ترین آثار منثور صوفیه در طی چهار قرن (قرن چهارم تا هشتم) نقل شده است.