گنجینه‌ای به‌یادماندنی برای نسل‌های آینده / عالیه کرد زعفرانلو کامبوزیا

1403/8/6 ۰۹:۲۱

در اهمیت تدوین «دانشنامۀ زبانها و گویشهای ایرانی»

ایران کشوری پهناور و دارای تمدن چندهزارساله است و به‌همین‌دلیل از تنوع زبانی بسیاری برخوردار است. هرکدام از گویش‌ها و لهجه‌های مختلف پل ارتباطی میان مردم منطقۀ خود هستند و مهم‌ترین وسیلۀ شناختِ افراد آن منطقه به شمار می‌روند. ثبت گویش‌های محلی مهم‌ترین ابزار برای حفظ هویت فرهنگی و تاریخی سرزمین ایران به عنوانِ بخشی از میراثِ معنوی آن محسوب می‌شود. «دانشنامۀ زبان‌ها و گویش‌های ایرانی» رسالتِ سنگینِ حفظ، ضبط و ثبت چندهزارگونۀ مختلف ایرانی را به‌‌عهده گرفته است که گنجینه‌ای به‌یادماندنی برای نسل‌های آینده خواهد بود. همان‌طور که آثاری مانند: شاهنامۀ فردوسی، مثنوی معنوی مولوی، بوستان و گلستان سعدی، دیوان اشعار حافظ و نوشته‌های بزرگان ادب فارسی در طول تاریخ پُرفرازونشیب ایران، موجب حفظ و بقای زبان فارسی و سربلندی ایران شده‌اند؛ «دانشنامۀ زبان‌ها و گویش‌های ایرانی» در مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی خدمتی بزرگ و ماندگار برای حفظ گونه‌های زبانی ایرانی برعهده گرفته است. این تلاش مخلصانه بر قدرتِ زبان فارسی خواهد افزود و موقعیت آن را در بین سایر زبان‌های دنیا ارتقاء خواهد بخشید. از طرف دیگر، چنان‌که کتیبه‌های شاهان هخامنشی در بیستون و تختِ جمشید نمادی از تمدن ایران در دوهزاروپانصدسال پیش به شمار می‌روند؛ «دانشنامۀ زبان‌ها و گویش‌های ایرانی» برای نسل‌های آینده نمادی از تداوم تمدن دیرینۀ ایران محسوب خواهد شد.

دانشیار زبان‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس

منبع: روزنامۀ اعتماد