عقدنامه‎‌ای کهنه با سبکی نو / سید علی آل داوود

1396/11/1 ۱۰:۰۰

میرزا ابراهیم دستان مشهور به یغمای ثانی فرزند ابوالحسن یغمای جندقی، سراینده نامی عصر قاجار، خود گوینده ای زبردست بود و در سرودن انواع شعر مهارت داشت. او به سال 1242 ق در خور بیابانک دیده به جهان گشود. دوران کودکی و نوجوانی او در همانجا گذشت. بعدها به هدایت پدرش یغما به تهران آمد و در تشکیلات نظامی عصر ناصری به خدمت پرداخت و به درجه سلطانی (=سروانی) نائل آمد، اما در نبردی که با گروهی از شورشیان بلوچ کرد به سختی شکست خورد و گروهی از سربازانش به هلاکت رسیدند.

میرزا ابراهیم دستان مشهور به یغمای ثانی فرزند ابوالحسن یغمای جندقی، سراینده نامی عصر قاجار، خود گوینده ای زبردست بود و در سرودن انواع شعر مهارت داشت. او به سال 1242 ق در خور بیابانک دیده به جهان گشود. دوران کودکی و نوجوانی او در همانجا گذشت. بعدها به هدایت پدرش یغما به تهران آمد و در تشکیلات نظامی عصر ناصری به خدمت پرداخت و به درجه سلطانی (=سروانی) نائل آمد، اما در نبردی که با گروهی از شورشیان بلوچ کرد به سختی شکست خورد و گروهی از سربازانش به هلاکت رسیدند. میرزا تقی خان امیرکبیر او را توبیخ کرد و از کار نظام معاف نمود. دستان تحصیلات خود را ادامه داد و تخلص دستان را برای خود برگزید. او در شاعری مقامی متوسط دارد اما سروده هایش فراوان است، از او دیوان اشعاری متضمن قصاید، غزلیات، مدایح و به ویژه کرثیه و نوحه بر جای مانده که تا کنون به طبع نرسیده است....

پیام بهارستان، 1388 شماره 4

دریافت مقاله

منبع: پرتال جامع علوم انسانی