فارابی و تصوف / بدیع الزمان فروزان فر

1396/6/14 ۱۳:۱۸

قبل از شروع به اصل مطلب لازم می دانم مراتب امتننان و تشکرات بی نهایت خود را، که مانند سپاسگزاری هر کس که طالب و خدمتگزار علم و اهل معرفت باشد دور از شائبه ریا و فقط مبتنی بر احساسات تکریم آمیز است، به حضور شما آقایان که لحظه یی افتخار ایراد خطابه در محضر کریم شما دارم تقدیم کنم و چون موجب و مسبب این افتخار دانشگاه محترم استانبول است تقدیم تشکر به حضور رئیس جلیل و استادان دانشمند این دانشگاه را جزو اولین فرائض اخلاقی خود می شمارم

قبل از شروع به اصل مطلب لازم می دانم مراتب امتننان و تشکرات بی نهایت خود را، که مانند سپاسگزاری هر کس که طالب و خدمتگزار علم و اهل معرفت باشد دور از شائبه ریا و فقط مبتنی بر احساسات تکریم آمیز است، به حضور شما آقایان که لحظه یی افتخار ایراد خطابه در محضر کریم شما دارم تقدیم کنم و چون موجب و مسبب این افتخار دانشگاه محترم استانبول است تقدیم تشکر به حضور رئیس جلیل و استادان دانشمند این دانشگاه را جزو اولین فرائض اخلاقی خود می شمارم. من به حکم آنکه بیش از بیست سال است که سوختۀ حالات و شیفتۀ اقوال و اشعار آسمانی و ملکوتی مولانا جلال الدین محمد و پدر بزرگوار و پیران طریقت و مربیان وی از قبیل شمس الدین تبریزی و برهان الدین محقق ترمذی و دویار گزین او صلاح الدین زرکوب قونوی و چلبی حسام الدین حسن ارموی بوده ام و همه روزه به مطالعه آثار مولانا اشتغال داشته و در صدد بوده ام که چراغ فکر ضعیف خود را بدان کانون انوار غیبی متصل گردانم بدون اغراق هیچ روزی بر من نگذشته و نمی گذرد که بدین مناسبت به یاد کشور ترکیه  نیفتم و متوجه به شهرهای تاریخی ان از قبیل قونیه و قیصریه و توقات واق سرا نباشم.

یغما، سال چهارم، خرداد 1330، شماره 3 (پیاپی 37)

دریافت مقاله

منبع: پرتال جامع علوم انسانی