اخبار

من وقتی گفتم فارابی مؤسس فلسفه اسلامی است، می‌خواستم بگویم که فارابی فلسفه را ادامه می‌دهد، اما مسیر را عوض می‌کند. یک گشت تازه‌ای ایجاد می‌کند. آنچه برای من مهم بود، تشخیص این گشت است که این گشت چگونه رخ می‌دهد.

كندوکاو در متون ادبی و آثار هنری، مستلزم شناخت فلسفی خیال و ادراك وجوه معرفت‌شناسانۀ تخیل است و این به دلیل بنیادی بودن نقش تخیل در خلاقیت و قدرت آفرینندگی شاعران و ادیبان و هنرمندان است. از این روی تأمل و تحقیق پیرامون ماهیت تخیل در آرای حكما، بحثی بنیادین در فلسفه ادبیات و هنر محسوب می‌شود.

در تفکر تاریخی شخص تنها مظهر است او نه فقط سلطان اندیشه نیست، بلکه پیرو بی‌چون‌وچرایی است که از پیروی خود خبر ندارد و دعوی استقلال در رأی و عمل می‌کند. فکر تاریخی این وهم و سودا را بر هم می‌زند.

همایش بین المللی «انسان خیرخواه، جامعه خیرخواه و اخلاق امروز در میراث فارابی» با حضور تعدادی از استادان فلسفه و حکمت از ایران  در دانشگاه ملی فارابی قزاقستان برگزار شد.

اولین کنفرانس «انسان خیرخواه، جامعه خیرخواه و اخلاق امروز در میراث فارابی» به میزبانی دانشگاه الفارابی قزاقستان و با حضور فارابی‌شناسان ایرانی، برگزار شد.

نوشته های پروفسور محسن مهدی، استاد برجسته دانشگاه های شیکاگو و هاروارد و دانشمند برجسته عراقی متولد کربلا را از خیلی سال پیش می خواندم؛ به ویژه مقدمه هایی که بر آثار فارابی نوشته و و تصحیح های دقیق او از کتابهای معلم ثانی. از او نوشته هایی تاکنون به فارسی ترجمه شده است. این روزها به مناسبت پژوهشی در دست انجام به آثار فارابی می نگرم. مناسب دیدم اینجا یادی از استاد محسن مهدی کنم.

کتاب «احیاگر حکمت؛ نگاهی به زمانه، زندگی و آثار فارابی» تألیف رضا ماحوزی به بهای 64 هزار تومان به همت مؤسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری منتشر شد.

روز ۲۱ نوامبر که مصادف با روز 30 آبان است هم روز جهانی فلسفه به‌شمار می‌رود و هم در ایران به‌عنوان روز ملی حکمت و فلسفه و نیز روز فارابی نام‌گذاری شده است.

سیدشاهین محسنی بیان کرد: مبادی فلسفی موسیقی فارابی با کلیّت یونان متفاوت است و بیشتر ارسطویی است؛ در حقیقت فارابی همانطور که مؤسس فلسفه اسلامی است، مؤسس موسیقی اسلامی هم است.

فارابی در علم، فلسفه، منطق، جامعه‌شناسی، پزشکی، ریاضیات و موسیقی تخصص داشت. بیشترین آثار او در زمینه فلسفه، منطق، جامعه‌شناسی و همچنین دانشنامه‌نویسی بود. او نخستین فیلسوفی است که در دوره اسلام زندگی کرده و روی همین اصل او را «استاد الفلاسفه» می‌نامند.