1396/3/10 ۱۳:۲۵
سیف الدین باخرزی عارف مشعور قرن هشتم هجری به سبب رباعیات عاشقانه و عارفانۀ خود در تاریخ ادبی ایران مشهور است. در عرصۀ عرفان وی از خلفای عارف نامی نجم الدین کبری و در عهد خود صاحب احترام و مقام بلند بود.
سیف الدین باخرزی عارف مشعور قرن هشتم هجری به سبب رباعیات عاشقانه و عارفانۀ خود در تاریخ ادبی ایران مشهور است. در عرصۀ عرفان وی از خلفای عارف نامی نجم الدین کبری و در عهد خود صاحب احترام و مقام بلند بود. از اخلافش تا چند قرن بعد اطلاع داریم و یکی از فرزندانش در کرمان مدرس و مورد اعتنای ملوک قراختایی واقع شد. شرح این مطلب در کتبی چون سمط العلی و جهانگشا و مزارات کرمان مسطور است. در شرح احوال سیف الدین تحقیق مفصل جداگانه‌ای کرده ام که با منتخباتی از کتاب اوراد الاحباب و فصوص‌الآداب تألیف نوۀ وی بعداً در همین مجله درج خواهد شد. فعلاً چون مقصود طبع رسالۀ لطیف فارسی عارف مذکور است از تفصیل در سرگذشت وی خودداری می شود و خوانندگان را به مقالۀ استاد سعید نفیسی، که به صورت درآمد بر رباعیات او نوشته و با رباعیات وی در شمارۀ چهارم سال دوم همین مجله طبع شده است، راهنمایی میکنم.
دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران سال هشتم تیر 1340 شماره 4 (پیاپی 32)
دریافت مقاله
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید