وام واژه های بلخی در پارسی نو / محمود جعفری دهقی - امیر عمادالدین صدری

1395/9/20 ۰۸:۴۲

بلخ یکی از خاستگاه های ادبیات پارسی نو است. ازاین رو، در زبان پارسی نو، شماری از واژه ها از زبان بلخی وام گرفته شده اند. این واژه ها را می توان به دو دسته بخش کرد. دستۀ نخست واژه هایی که در آن ها d ایرانی باستان به l تبدیل شده اند و شمارشان بیش تر است؛ دستۀ دوم واژه هایی که این دگرگونی آوایی در آن ها صورت نگرفته است

چکیده: بلخ یکی از خاستگاه های ادبیات پارسی نو است. ازاین رو، در زبان پارسی نو، شماری از واژه ها از زبان بلخی وام گرفته شده اند. این واژه ها را می توان به دو دسته بخش کرد. دستۀ نخست واژه هایی که در آن ها d ایرانی باستان به l تبدیل شده اند و شمارشان بیش تر است؛ دستۀ دوم واژه هایی که این دگرگونی آوایی در آن ها صورت نگرفته است.

 مقدمه: ایران خاوری خاستگاه ادبیات پارسی نو است و زبان پارسی نو، یا پارسی دری، نخست در ایران خاوری، شامل سیستان،خراسان، سغد، بلخ و ...، به مقام زبان ادبی دست یافت و سپس در دیگر نقاط ایران، و طبیعی است که شماری از واژه ها از زبان ها و گویش های بومی ایران شرقی به زبان پارسی نو وارد شود. بیش تر این واژه ها آشکار از دگرگونی های طبیعی آوایی تاریخی زبان پارسی دری پیروی نمی کنند و بی گمانبازماندگان زبان پارسی میانه نیستند.

زبانشناخت سال دوم پاییز و زمستان 1390 شماره 2 (پیاپی 4)

دریافت مقاله

منبع: پرتال جامع علوم انسانی