گونه شناسی متن های فارسی گونۀ فارسی هروی

1395/5/4 ۱۱:۲۸

ضمیمۀ 4 دوماهنامۀ گزارش میراث (دوماهنامۀ تخصصی اطلاع رسانی در حوزۀ نقد و تصحیح متون، نسخه شناسی و ایران شناسی دورۀ دوم، ضمیمۀ شمارۀ 4، تابستان 1395) با عنوان «گونه شناسی متن های فارسی گونۀ فارسی هروی» (با نگاهی به کلمات شیخ‌الاسلام در کتاب هرگز و همیشه انسان) منتشر شد.

ضمیمۀ 4 دوماهنامۀ گزارش میراث (دوماهنامۀ تخصصی اطلاع رسانی در حوزۀ نقد و تصحیح متون، نسخه شناسی و ایران شناسی دورۀ دوم، ضمیمۀ شمارۀ 4، تابستان 1395) با عنوان «گونه شناسی متن های فارسی گونۀ فارسی هروی» (با نگاهی به کلمات شیخ‌الاسلام در کتاب هرگز و همیشه انسان) منتشر شد.

بررسی و پژوهش در زبان متن‌های پرشمار فارسی که تنها در سده‌های سوم تا پنجم هجری سروده و نوشته شده‌اند، به روشنی نشان می‌دهد که نوشته‌های هر یک از حوزه‌های جغرافیایی در همین روزگاران، از نگاه سبک‌شناسی یا گونه شناسی، خواه گونۀ زبانی و خواه گونۀ فرهنگی، تفاوت‌های بسیار دارند.

دومین دفتر از مجموعه گونه‌شناسی متن‌های فارسی به همت استاد دکتر علی رواقی، صاحبنظر این حوزه، با عنوان «گونه فارسی هروی» با نگاهی به کلمات خواجه عبدالله انصاری  در کتاب هرگز و همیشه انسان از سوی مرکز پژوهشی میراث مکتوب منتشر شده است. استاد رواقی در این دفتر با نگاهی به کلمات پیر هرات در کتاب در هرگز و همیشه انسان به بررسی و تأمل در گونه فارسی هروی پرداخته و از اثرپذیریهای نویسندگان متنهای هروی از ویژگیهای واژگانی، ساختاری و آوایی این گونۀ زبانی سخن گفته‌ است. همچنین در این اثر ناهم‌خوانیهای زبانی کتابهای این حوزه نشان داده شده است.

منبع: میراث مکتوب